Kiedy zaparkowaliśmy niedaleko Liceum Królowej Jadwigi w Inowrocławiu, bardzo zaciekawiła mnie kopuła tego kościoła, myślałam początkowo, że to jakaś cerkiew.
Ja podeszłam robić zdjęcia, małżonek wysiadł z auta by „rozprostować” nogi. Gdy wróciłam, po zrobieniu zdjęć, zastałam małżonka na rozmowie z pewnym starszym panem.
Okazało się , że pan był z Kędzierzyna Koźla, a podszedł do nas, bo niedowierzał, że jesteśmy z Opolszczyzny, co rozpoznał po tablicy rejestracyjnej OST. Kędzierzanin przebywał tu na leczeniu uzdrowiskowym. Jak się odezwałam po śląsku, pan już wiedział na pewno , że jesteśmy z Śląska Opolskiego. Świat jest mały.
Kościół Garnizonowy Św. Barbary i Św. Maurycego w Inowrocławiu.
„Kościół świętej Barbary i świętego Maurycego – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Wojsk Lądowych Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego.”
źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Kościółśw._Barbary_iśw._Maurycego_w_Inowrocławiu
Historia
„Budowę świątyni rozpoczęto 13 sierpnia 1927 roku, kościół został konsekrowany 2 lipca 1933 roku przez Biskupa Polowego Wojska Polskiego Józefa Gawlinę. W uroczystości uczestniczyli generałowie Stefan Pasławski i Wiktor Thommée, żołnierze razem z dowódcą 59 pułku Piechoty Wielkopolskiej, pułkownikiem Bolesławem Mirgałowskim. Tłumnie przybyli mieszkańcy Inowrocławia razem z prezydentem Apolinarym Jankowskim. Na uroczystość przyjechał także wojewoda poznański hrabia Roger Adam Raczyński.”
źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Kościółśw._Barbary_iśw._Maurycego_w_Inowrocławiu#Historia
Architektura
„Świątynia nosząca wezwanie świętych Barbary i świętego Maurycego – patronów żołnierzy została wzniesiona w stylu klasycyzującego modernizmu. Wzorem dla projektanta budowli, architekta Mariana Andrzejewskiego z Poznania, był kościół ewangelicko-augsburski w Warszawie, wybudowany w latach 1777-1781 przez architekta Szymona Bogumiła Zuga. Mury świątyni były stawiane przez budowniczego z Inowrocławia, Franciszka Dźwikowskiego.
Kościół to budowla nieorientowana, zaplanowana centralnie na rzucie krzyża greckiego z eliptyczną rotundą przy skrzyżowaniu naw, nakrytą monumentalną kopułą zakończoną latarnią, do złudzenia przypominającą swoją formą żołnierski hełm. Na kopule są umieszczone owalne okna w stylu neobarokowym. Pomiędzy ramionami krzyża znajdują się zaokrąglone cztery kapliczki, z których jedna pełni funkcję zakrystii świątyni. Kopuła budowli i dachy kapliczek były nakryte płytkami eternitowymi, z kolei mała wieżyczka na kopule nakryta była blachą cynkową. W latach późniejszych płytki eternitowe oraz blacha cynkowa wieżyczki zostały zastąpione blachą miedzianą[1].”
źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Kościółśw._Barbary_iśw._Maurycego_w_Inowrocławiu#Architektura
Organy
„Organy zostały wybudowane w 1917 roku przez renomowaną świdnicką firmę organmistrzowską Schlag & Söhne.”
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kościółśw._Barbary_iśw._Maurycego_w_Inowrocławiu#Architektura
Podsumowanie
O Inowrocławiu napiszę jeszcze, byłam na chwilę, parę godzin, miasto mnie zachwyciło.
Opisałam Żaczki , pomnik Królowej Jadwigi i rynek, ale jeszcze muszę opisać deptak, który wiedzie na rynek. Już niedługo!
Zazdroszczę mieszkańcom Inowrocławia, że mieszkają w takim pięknym miejscu.
Johanka