Kiedy kupiłam tę powieść na popularnym serwisie aukcyjnym oczekiwałam romansu na tle pięknej Prowansji, która czaruje lawendowymi polami.
I znowu, jak w przysłowiu, które mówi o nieocenianiu książki po okładce bardzo się pomyliłam.
„Perfumy Prowansji„
Poznajemy Alexandrę, zakochaną w dziennikarzu, obecnie przebywającą razem z nim w Afryce, gdzie pracują, on jako dziennikarz a ona nawiązuje współpracę zawodową z lokalnymi społecznościami przy produkcji ekologicznego kremu, prowadząc filię rodzinnej firmy perfumiarsko – kosmetycznej.
W jednej z wiosek od czarownicy lokalnego plemienia Alexandra usłyszała przerażającą przepowiednię. Jaką? Doczytajcie.
Co dramatycznego wydarzyło się w Afryce, co dotyczyło jej ojca, co się stało? Doczytajcie.
Alexandra wraca do Francji z dziennikarzem, który ją wspiera. Na miejscu obawia się co zastanie, jakie będzie przywitanie rodziny, bo ma wyrzuty sumienia, a z czego one wynikają, doczytajcie.
I potem następuje taka lawina wydarzeń, prawdziwe tsunami. Jak w dobrym kryminale „trup ściele się gęsto”. Wychodzą na jaw tajemnice sprzed lat. Wychodzą dawne traumy, wzajemne pretensje, a także kondycja firmy, która była przed nią ukrywana.
Co ukrył przed nią brat? Brat, słaby, uwikłany w prowadzenie firmy, którym wolał malarstwo, nieszczęśliwy, rozwiedziony, z nastoletnią butną córką, która mu stwarza problemy oraz zamknięta w długoletniej rozpaczy matka, nie interesująca się firmą.
Nagle okazuje się, że firmę ktoś chce przejąć w nieuczciwy sposób.
Jak poradzi sobie Alexandra , która jak mawiał jej nieżyjący ojciec, która jako „jedyna nosi spodnie” w tej rodzinie .
Z jaką wieścią przyjdzie pewna tajemnicza hrabina, co wyzna doświadczonej nieszczęściami rodzinie?
Na tyle tych dramatycznych wydarzeń poznajemy piękno Afryki oraz przecudownej francuskiej Prowansji, poznajemy tajemnice fabryki perfum, co było dla mnie interesujące i zaskakujące. Widać, że autor „dorobił pracę domową” w tym zakresie.
Czy Alexandra założy rodzinę ? Odpowiedź na pytanie przyniesie lektura książki.
Podsumowanie
Książka ma takie zwroty akcji, że jak na kolejce górskiej dech nam zapiera, śledzimy z niecierpliwością losy jej bohaterów.
polecam na wiosenny wieczór.
Johanka