Dzisio kolejno, tym razym wzruszajonco do łez historio ło fatrze Hyjdli. Mom nadzieja, że radzi poczytocie.
Jak ftoś coś nabroi , to spomninajom latoma…
Jak wtoś nabroi cośik (coś) w żiyciu to ludzie spominają (wspominają) latami i choćby tyn czowiek (człowiek) boł potym erlich (uczciwy) to durch łosprawiają co napołcwioł (nabroił) za modu (w młodości).
Ale nojwiynkszo uciecha (radość) jak łosprawiają( rozmawiają) ło kymś co boł dobry. W łostatniym roku zani poszłach na pendzyjo (emeryturę) do sklepu wlazła tako cudzo baba (obca kobieta), kero jak padała (która jak mówiła) przyjechała na pora dni do cery (córki) bawić cwilingi (bawić bliźniaki).
Ledwie wlazła, łokropnie sie gorszoła (była zła), bo miała nelon bojtel (reklamówka , woreczek) stargany i cołki towor zbiyrała na drodze.
Ludzie zaglondali ( spoglądali) , ale żodyn (nikt) sie nie schyloł, co by ji pomoc pozbiyrać. Szoł jakiś pachoł (młodzian) , rynce mioł w kabzi (kieszeni) i ani nie wejrzoł ( spojrzał), a przeca (przecież ) musioł widzieć, że staryj babie ciynżko sie schylać.
Tak się baba ałwryjgowała (denerwowała), że to take chachary (takie łozbuzy) na tym świecie bez intusu (rozumu). Padała (mówiła), że w życiu yno roz spotkała dobrego czowieka, ale to boło za modu (w młodości).
No i tak zaczła łopowiadać, jak chodzioła do roboty, a trzi bajtle (troje dzieci) w doma musiała łostawić (zostawić), bo ciyngym (ciągle) chorowały.
Miyszkała w bloku na czwortym sztoku (piętrze) , ale na szczynściy dość blisko roboty. Jak to bajtle roztomaite figle połcwioły (filgle czyniły). Roz fojyrka (ognisko) zrobiyły na środku w izbie, beztoż (dlatego) musiała co jakiś czas gnać do dom, co by honcwoty (smyki) nie narobioły komedyje (zamieszania).
Sprzontała w unibusach(autobusach), ale nieroz gynał tela(dopiero co) co poszła do dom, przyjechoł unibus i szofer pytoł, kaj zaś polazła (gdzie znowu poszła) putzwfrau (sprzątaczka). Przezywali (bulwersowali się ), że durch kożdy musi ją szukać.
W magazynie robioł jak padała bardzo fajny życzliwy chop i dycki jak ji gynał nie boło broł mietła(brał miotłę) i zamiatoł cały unibus.
Szofery nerwowe godali, kaj zaś polazła ta pierońsko motyka (negatywne określenie kobiety) , a tyn chop bezmaś (podobno) cyganioł (kłamał ) tych szoferow i padoł (mówił) , a to do kerownika poszła, a to zaś kobiyta z biura posłała ją do sklepu itd.
No, ale roz taki jedyn się łofukoł (obruszył) i do kerownika chcioł bezmaś (podobno) na skarga gnać, bo sie uwijoł, ale jednyj babie konewka maślonki się wyloła w unibusie i trza boło to wartko wykludzić (posprzątać,usunąć ), a tu gynał (prawie) zaś tyj pucfrauł nie boło, ale tyn dobry kamrat (kolega) padoł stoj, kaj polecisz jak kerownik mo byzuch (wizyta, odwiedziny) z Łopolo ( z Opola) i przeca wtoś musi tego kafeju uwarzić (zaparzyć , ugotować kawę).
Joł ci łokludzam (ogarnę, posprzątam) tyn unibus, a dej babie pokoj. Dziynki tymu dobrymu czowiekowi nie wyciepli ji z roboty (nie wyrzucili z pracy).
Potym za pora lołt (parę lat) już kaj indzij robioła, ale po latach jak zortowała (sortowała, zbierała ) papiyry na pyndzyjo (emeryturę ), gynał (prawie) jak prziszła do tego arbaitzplacu (miejsca pracy) swyszała (usłyszała), że tego dobrego chopa pora dni tymu pochowali.
Padała, aże na stołek siadła tak ji żol boło, bo keby (gdyby) to pryndzyj wiedziała to na pogrzyb (pogrzeb) jedzie.
Suchałach tak tyj baby (słuchałam tej kobiety) i coroz barzi mie ta historyjo ciekawioła. Padała, że nigdy nie zapomni tego dobrego Karlika.
Bez cufal (przypadek) spytałach kaj miyszkoł itd. Jak sie łokozało tym dobrym Karlikym boł mój łojciec (ojciec).
To onmyjglich (nie do pojęcia, niemożliwe do uwierzenia) swyszeć (słyszeć) tako piykno wzruszajonco łopowieść po latach ło swojym włosnym łojcu, kerego (którego) już 20 lołt nie boło na świecie.
Wspomnień Hyjdli wysłuchała i spisała na potrzeby strony, zredagowała Johanka
Richtig fajne ksionżki ło Ślonsku i nie tylko znojdziecie sam.
Nastympno, już łostatnio tajla wspomnień Hyjdli – nieskorzyj!
