Ferie zimowe w PRL łokiym Johanki

Ferie w doma abo u Ołmy

Moi Rostimili , wjycie, jo sie urodziłach za Gierka, w czasach kiere nieftorzy /niektórzy / nazywajom słusznie minionymi.

Moje żyicie boło proste, my – bajtle /dzieci/ mało my wiedzieli ło polityce, bo to boło bezpieczniyj i nie wkopali my w razie czego starzyków /rodziców / , no tyn przikład, że mój fater /ojciec/ suchoł Radio Wolno Europa. A szło narobić łostudy /zgorszenia , kłopotu / , kej by jakiś milicjant to usłyszoł.

W szkole boły dwa tydnie /tygodnie/ ferii, jak terozki /teraz, obecnie/ , no nom sie nie mierzło…/nam się nie nudziło/.

Cołki /cały/ czas byli my na dworze, ciepali /rzucali się/ sie śnieżkami, jeździli na łyżwach, lepili bałwana. A z nami inksze szkolorze /uczniowie/ i kamraty /koledzy/ , kamratki /koleżanki / ze szkoły.

Nieroz przyszli my tacy mokrzy jak szczury, bo i na rzici /na tyłku/ sie zjeżdżało, nikt nos nie wahtowoł /pilnował/ czy momy szalik, glazyjki /rękawiczki/ czy mycka /czapka/ abo rube batki / grube majtki/ i zoki /skarpety/. I mało fto /kto/ boł chory, bo my sie hartowali. Moja Oma /babcia/ godali, że my som twardzi jak Rusy /Rosjanie/.

Terozki /obecnie/ nie do pomyślynio. A nasi starzyki /rodzice/, podług /według/ dzisiejszych , to boli chyba „patologia”, bo żodyn sie  tak nie trzonsł nad bajtlami /rozczulał, trząsł nad dziećmi/, żodyn nie wiedzioł co to trauma i stres, boły inksze /inne/ czasy.

Jak ftoś sie walnoł w łeb na sankach, to lód sie przykłodało i nie szło z larmem /z hałasem/ i płaczkami /łzami/ do dom/ do domu/, ale dalyj sie bawiło na dworze.

Nieroz jak boł mróz w pierony /duży mróz/ to my mieli dodatkowy fraj /wolne/ w szkole, to my sie spotykali jedyn u drugiygo w doma.

Grali my w warcaby, Pyjter-karty /karty czarnego Piotrusia/ , remika, tysionca, i inksze gry planszowe. Żodyn /nikt/ z moich bajtli /dzieci/ już nie zno, ale grali my w bierki (pamjyntocie?) .

Mało fto wyjyeżdżoł na ferie w góry, mało fto /kto/ mioł auto. Wiynkszość z nos zostowało w doma.

Inksze rozrywki

W moim mieście boł staw, kej boł mróz, łon zamarzoł, a my na nim sie sami ślizgali. Lód nieroz mioł 20 cm grubości. Żodnymu nic się nie stało, no dzisio nie do pomyślynio. Zaro by zadzwonili po fojerwera /straż pożarna / i by nos wyciepli /wyrzucili/ ze stawu. Jo miałach takie łyżwy saneczkowe przypinane do szczewików poskiem /przypinanne do butów paskiem/.

Na  naszyj hali szportowyj boły zajyncia dlo bajtli, żodnego nie trza boło gonić na nie, kożdy szoł /szedł/, bo chcioł.

We Telewizji boły ino dwa programy. Dobranocka 10 minut, ale boło tyż dużo filmów przyrodniczych, kiere boły /które były/ dlo nos ciekawe.

Czytali my gazety młodzieżowe np.  Świat Młodych, Filipinka.

Kino

Czynsto boły w naszym kinie w Zowadzkim filmy, ekstra szpecjalnie /specjalnie / dlo bajtli /dla dzieci/, no to my szli.Pamjyntom super bajka ło koniu o imieniu Leokadia, Krecika, Wilka i Hazoka /zająca/.

Żodyn /nikt/ nie mioł mobilnioka /komórki/ , nie mieli my komputrów.A mimo to, kożdy sie umioł znojść i wszandzie /wszędzie/ my byli na czas.

Ksionżki

Jak nom sie mierzło /nudziło/ , szli my do biblioteki, pożyczali ksionżki, no tym przikład Edmunda Niziurskiego ( Przygody Marka Piegusa , Sposób na Alcybiadesa), Zbigniewa Nienackiego ( seria o Panu Samochodziku) i inksze młodzieżowe. Nie wiedzieli my że istnieje coś takygo jak szpil na komputer /gra komputerowa/ , komputrów my nie mieli.

Jak pani bibliotekarka pozwoloła, to pożyczałach Sherlocka Holmesa, bo mie to sie fest /bardzo/ podobało. Nojbarzyj ta słynno dedukcyjo /dedukcja/ , pieronie, to mie richtig /naprawdę /sie podobało…

Wspominom z sentymentym tamte czasy,bo z mojyj perspektywy boł to gryfny /piękny / czas, bez trosk.

Chyntnie /chętnie/ bych sie przeciepła w czasie /przeniosła / , a Wy?

Johanka