Boło to latym w 1971 roku.
Pewnego razu w latach PRL-owskich unkel (wujek) Jorg ( starszy brat od fatra ) pojechoł z ciotkom Trudom do Bytomia nakupić towaru, bo cera z DDR-u miała przyjechać na bezuch (odwiedziny )z familią ( rodziną ).
No, ale unkel lubił bardzo piwo, a nierod (niechętnie) stoł w kolyjce. Deptoł z nogi na noga i durchś myśloł ( ciągle myślał) , jak tu wymsknąć z tego sklepu na piwo.
Naroz przyleciała kamratka z chopym i padała( powiedziała, oznajmiła ) ciotce, co piykne sztory (firanki) ciepli ( rzucili) za rogym w sklepie. No to ciotka pado ( mówi) do chopów; stójcie tu oba za wusztym (kiełbasą ) , a my polecymy z Gizelą za sztorami.
Krótko pauza na piwo
Unkel z kamratym (kolegą ) radzi nie radzi ( bez wyjścia, chcieli czy nie ) musieli stoć u masorza ( rzeźnika , sklepie mięsnym) , a kołton ( smak) na piwo mieli jak pieron. Jynzory łoba chnet wycingniete z pragniynio. Kamrat wpodł na pomysł i zbajerował te baby, co za nimi stoli , co by pilnowały kolyjki, a łoni polecieli konsek (kawałek) dali na piwo do szynku ( lokal, bar).
Wypiyli po jednym i wróciyli nazot , no ta kolyjka sie jakoś nie pocisła wiela ( mało ruszyła do przodu), no to polecieli po drugi kufelek i tak ze trzy razy lotali.
Powrót ciotki i nagroda
Ciotka z Gizelą sztory kupioły i gynał (prawie, akurat) prziszły , a jak już miały kupować wuszty ( wędliny,kiełbasy ). Pochwoloły chłopów, co stoli w tyj kolyjce i łobiecały im dać gelt (pieniądze) na piwo.
Unkel z kamratym pośli do szynku uradowani, co sie baby nie kapły i wypiyli jeszcze po dwa kufle „nabzdy” ( za darmo, ukradkiem, fuksem )
No, ale jak to chłopy trocha w tym szynku sie zasiedzieli i baby miały nerwy na nich. Przezywały, że słepią (piją ) godzina jedne piwsko.
Droga powrotno do dom
W końcu obrazioły sie na chłopów i wsiedli do banki ( tramwaju) z przodu, a chopy ze zadku (tyłu ). Kożdy z taszami (torbami) połnymi towaru, aże ludzie stoli ściśniyni jak harynki (sardynki) w beczce.
Hajnelowi i unklowi te piwo zaszkodzioło i co roz barzi im w brzuchu łokropnie bańtowało ( przelewało , przewracało) , Unkel Jorg blady jak kibel z wopna ( jak wiadro po wapnie) , a tu jeszcze trzi przystanki.
Naroz dwie mode frele ( młode panny) złe jak pieron ustąpiły im miejsca. Unkel chcioł jakoś ciotka udobruchać i woło na cały głos : Truda i Gizela przidźcie do zadku, bo momy platz ( mamy miejsce).
Trocha ciotce i Gizeli podpadło, że tak sie wszyscy cisną do przodku, a cały zadek w bance pusty. Jak sie w końcu przecisły i poczuły to co inksi (inni) czuli, to się do chopów nie przyznały yno wartko (szybko) wysiadły na nojbliższym przistanku i czekały na drugo banka.
Chłopy cudym dolecieli jakoś do familoka.
W końcu wyprawa do Bytomia skończoła się na tym, że oba musieli prać galoty (spodnie) , ale już tyż wiyncyj baby ich do żodnyj kolyjki wziąść nie chciały.
Opowieści Marianny wysłuchała, przeredagowała na potrzeby strony Johanka