Jak Johanka sztudirowała na stare lata….

0
1140
fot.Johanka

Witom Wos moi rostomili, opowia Wom z przymrużyniem łoka, jak to boło. Rok 2003 boł ciynżki dlo huty we Zowadzkim. Huta Andrzej S.A. łogłosiła upadłość i wszyscy pracownicy łostali bez roboty. Kożdy mioł wypowiedzynie . Beamtry (urzędnicy , umysłowi) tyż.

fot. biurowiec huty_ Johanka

Centrum Serwisu Technicznego zmienio się nowo huta….

Jo boła Głównym Ksiyngowym w jedynej spółce, Centrum Serwisu Technicznego , kiero jako jedyno z nielicznych nie miała długów i egzystowała. My prowadzili dlo huty pralnia arbaitancugów, galot, dziołchy (szwoczki) łatały je tyż dlo huty.

Biglowali ( prasowali ) my je tyż. To nie boło małe przedsiewziyncie , jeno fest srogie (bardzo duże ), bo przeca ciuchów boło w pierony. Oprócz tego mieli my brygada fachmanów łod rymontów na hucie, kierzy robili usługi. Miałach dwóch szefów :Waldemara i Mariana.

Spółka z Agencji Przemysłu : Towarzystwo Finansowe Silesia dofinansowało nos geltem ( pieniędzmi ) i my kupili majontek upadłej huty. Roboty boło w pierony z tymi papióroma, nieroz my siedzieli na ibersztundach ( nadgodzinach).

fot.Johanka

Nowo huta – Johanka awansuje

Kej my sie połonczyli, dostałach inkszych szefów, a mie by przyszło być Głównym Ksiyngowym huty.

A jo dziołcha raczyj skromno i roztropno, pedziałach, że nie chca, bo chca iść na studia, a jak byda na górze we władzach , to nie byda mieć czasu na nauka.

Poza tym nie czułach sie na siłach, bo uważałach, że nie robiołach w ksiyngowości huty, jeno w spółkach , a to co iksze jest – i za mało wiam ( wiem ) . I mojom szefowom została pani Urszula , kiero miała huta „w małym palcu”. Łona boła w upadłej hucie zastympcą Głównygo Ksiyngowego dużo lot.

Boła to skromno kobjyta,o wielkiej wiedzy, nawet sie żech nieroz dziwiła, skąd łona wszystko wyi, bez szukania w papiórach, łona miała fenomynalno pamjynć i znała łodpowiedź na każde pytanie. Była sprawiedliwom szefowom.

Jo zostałach kierownikiem Działu Księgowości. Bez moje rynce szło dużo faktur, papiórów, a przelewy żech robioła w tysiącach.

Boła to richtig ( naprawdę) łodpowiedzialno praca, nieroz sie czowiek nerwowoł, coby sie nie hahnonć ( pomylić). Miałach fajne kamratki: Beata, Tereska, Ela, Jola, jednego kamrata w ksiyngowości Jasia. Jasiu boł jedynym mynżczyznom w naszym dziale.

Ale jak żech wspomniała, postanowiłach iść na studia do Opola.

Johanka studyntka rachunkowości i finansów

Oczywiście jak żech piyrwszy roz zajechała cugiem ( pociągiem) na pierwszy zjazd we pierwszo sobota października 2003 roku, bołach wystraszono jak pieron. Połno ludzi, larmo ( hałas) , sala wykładowo na 300 osób.

Boły trzy grupy nos: we wieku 50+ , w pierony modych zarozki po szkole, i my : ok. 35-40. Jo na tych modych po szkole godała „gimnazjum”. A łoni do mie przez wy, abo, pani, czułach sie jakbych mioła zibcich jare ( 70 lat).

fot.Johanka

Pierwsze koty za płoty

Lubiłach zajyncia, nojgorszo boła matematyka .

Mieli my charyzmatycznego wykładowcy Dymitra S. kto studiowoł w WSziA we Opolu – tyn wjiy o kim godka.

Po pierwszym wykładzie z macierzy przyjechałach do dom i pedziałach chopowi, że ciepia ta szkoła, bo nie szafna ( nie zdołam) tego pojonć.

Mąż Johanki jest czowiekiem ło ścisłym umyśle , pedzioł mi : dej mi te hefty i tak ksionżka z matematyki. Wzion i sie stracił ( zapodział ) na godzina. Wszystko przeczytoł i godo: Johana, dyć to je proste. I nie byndonc na wykładzie wszystko mi wyeklerowoł (wyjaśnił ).

Nadziejo mi wróciła i potym już mi łatwiyj szło, mąż Johanki mi pomogoł w matematyce, przeca jo miała 20 lot przerwy łod matury!

Do You Speak English?

Bołach za to nojlepszo z angielskiego, nawet łod grupy kieroch mianowała gimnazjum, bo jo sie nie boła godać. Nieroz rzecz klachała ( plotkowała) o gupotach z nauczycielem, a łoni w szoku. Nie wiam jak to je, ale jynzyki to mi idom jak pieron. Przeca po rusku pisza i godom do dziś.

Pora lot nazod przyjechoł do mnie kolega z narzyczonom, kiedy boł richtig Anglik i pedzioł, że to je niemożliwe że jo tak godom po takiej przerwie z nauce i że żech sie uczoła tylko 4 lata w LO. Boło mi miło.

Wykłady kierych nie zapomniałach nigdy...

Miałach fajnego wykładowcy na studiach, pana Bogusława N. , kiedyś pracowoł w TV Katowice, potym boł w Radio Opole Prezesym.

Łon tak piynknie godoł po polsku, że go go słuchała z otwartom gymbom ( buzią ) . Kiedyś mu pedziałach : Panie doktorze, jak pan godo, to jakby pan ksionżka czytoł , jo tak byda za 30 lot. Oczywiście pedziałach czyściutką polszczyzną.

Wszyscy moi kamraci i kamratki nie umieli pojonć, jak idzie godać na przerwie gwarom, godać wice ( kawały ) w gwarze, a potym elokwentnie dyskutować akademicko.

A jo lubiłach dyskutować, nie boja sie publiczności, zawdy ( zawsze) bołach aktywno i roz mie nie boło na zajynciach boch boła w lazarycie ( szpitalu) …

Bogusław N. przyłazi, polecioł wzrokiym po nos i godo: a kaj je Johana?

Wszyscy sie lachali ( śmiali).

Ło przygodach na studiach w nastympnym felietonie, piszcie komyntorze, bo nie wia czy sie podobo, abo ni.

Johanka

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj