I zaś konsek nowych wspomnień Hyjdli, nie wiam jak wy, ale mnie sie fest (bardzo) podobajom!
Nigdy nie żałowałach, że nie łostałach szwołczkom
I tak jak spomniałach nigdy nie żałowałach, że nie łostałach szwołczkom (krawcową), bo szyć sie nauczołach łod ciotki z klosztoru, a to co mie w życiu spotkało boło wiyncyj warte niż tyn porządny fach.
Kożdy dziyń przyniosł mi coś nowego. Boły smutki i zgryzoty, ale boła tyż uciecha i zadowolynie.
Beztoż (dlatego) nie ma co żałować i modym tuplikować (wyjaśniać, nakłaniać) kaj (gdzie) mają iść do szkoły, bo kożdy za ni sie urodzi to mo i tak już swoja droga życiowo wyznaczono.
Kożdy tyż musi sie szkolić na swoich błędach.
Łojcowie chcą modymi dyrygować, bo sami nie poradziyli (umieli) wybrać porządnego fachu, beztoż (dlatego) by chcieli w bajtlach (dzieciach) zaspokoić te swoje niespełnione marzynia, ale jo myślam, że lepij im napomknąć, ale nie ukłodać tym naszym kochanym honcwotom przyszłości.
To przeca ło dnich życiy i sami muszom wybrać swoja życiowo droga, co by potym na łojcow nie pomstować, jak sie kerymu (któremuś) w życiu nie powiedzie.
Nieftorzi są utalyntowani z modu, a inszym intus (mądrość,rozum) przidzie nieskorzi (później).
Ołpa z obrozka
Mojygo ołpy pamiyntom yny z łobrozka, bo sie stracioł (zmarł) zani prziszłach na świat, ale dycki (ciągle) w doma godali, że boł nojlepszy we szkole.
Dużo czytoł i pisoł (to bezmaś (podobno) po niym erbłach (otrzymałam w genach, odziedziczyłam) tyn fimel (bzik) , bo tyż rada czytom i piszam ).
Ołpa kamracioł (przyjaźnił ) sie z synkym łod rechtora (nauczyciela) , kerego po kryjomu z litości uczoł, bo tyn synek nic nie poradzioł, a łojciec go proł (bił), bo mu gańba boło (było mu wstyd), że mo takygo ciućmoka (niezdarę, nieuka) . Rechtor łogromnie zowiścioł (zazdrościł) talyntu ołpowi (dziadkowi).
Dycki padoł (ciągle mówił), synek po czamu tyś nie jest mojym bajtlym (chłopaku, czemu ty nie jesteś moim dzieckiem), joł by ci przoł (ja bym cię kochał).
Jednak ołpa tyż nienawidzioł tego ciomplanio (brodzenia) w gospodarce i skiż (z powodu tego , dlatego) tego chcioł sie wartko (szybko) wyszkolić i wyjechać do miasta, co by na siebie zarobić i mieć swoj geltag (wypłatę).
Łostoł beamtrym (urzędnikiem biurowym) na banie (kolei), a synek łod rechtora po latach sie wyszkoloł i łostoł ksiyndzym, a za pora lot biskupym.
Ołpa dycki spominoł, że Ponbóczek (Pan Bóg) kamratowi (koledze) podarowoł nieskorzi (później) tyn rozum.
Radowoł sie (cieszył się ), ale nie poradzioł spochołpić (zrozumieć) jak to myjglich (możliwe), że kamrat tak wysoko sztajgnoł (osiągnął sukces, wielki awans).
Beztoż (dlatego) nie ma co na tych modych nalatować, yno ich jeszcze popiyrać, bo przeca łoni robią na nasza pyndzyjo (emeryturę) i bydom nos na starość łopatrować (opiekować).
Wspomnień Hyjdli wysłuchała i spisała na potrzeby strony, zredagowała Johanka
Richtig fajne ksionżki ło Ślonsku i nie tylko znojdziecie sam.
Mocie ciekawość co bydzie dalyj i chańć czytanio wspomnyjń Hyjdli, zaproszom nieskorzyj (później) !
