Dzisio nowo łopowieść o Hyjdli, mom nadzieja, że czytocie z przyjymnościom. Bo som to historie genau (prawie) z żyicio.
Robota we sklepie
Potym modo żech się wydała ( wyszłam za mąż ) i przekludziołach sie ( przeprowadziłam się ) w insze (inne) strony i zaś mi glikło ( udało się ) , bo kożdy we wsi wiedzioł, że robiołach w sklepie i przyszli aż po mnie do dom.
Bołach rada (byłam zadowolona), bo budowali my chałpa ( dom ) to kożdy grosz boł potrzebny.
Nojpiyrw urlopy flikowałach, a potym już łostałach, bo gynał zaczły się ciynżke czasy i jyno łocet boł w sklepach. Brakowało towaru, bez to ludzie durch wachowali (pilnowali ,mieli baczenie ) na kożdy towor.
Roz jak gynał ( prawie ) przywiźli kafyj (kawa) i bombony (cukierki) – to ludzie tak pocisli lada, że wleciałach do kisty (pojemnik ) z krupami (kaszą).
Inspekcje robotniczo chłopskie i komitety kolejkowe
Potym nastała Solidarność i porobioły się roztomaite (różne) brygady, kere świdrzyły ( szpiclowały ) wiela (ile) wynoszymy ze sklepu.
Padali nom ( mówiono nam ) , że my przy tym korycie to nojwiyncyj maszkytow nachabiymy ( słodyczy nakupimy) , ale wto nie robioł w sklepie to nie wiy jak to boło.
My nigdy nie wiedzieli, kedy nom tasze ( torby) przekopią.
Tak richtig ( tak naprawdę ) to ludzie co mieli czas wiyncyj nachabiyli ( nakupili ) towaru niż my przy tym korycie jak nom padali.
Taki ołpa z glacą ( dziadek z łysiną ) ciyngym ( non stop, ciągle) stowoł do kolyjki i mioł 4 szampony, a jo ze strachu jedyn ciepła ( rzuciła ) do kisty ( kontenera) z lemoniadą, a po fajramcie ( koniec zmiany) tela co wlazłach na koło, nec ( siatka) mi wloz miyndzy szprychy i szampon sie strzaskoł ( zbił ).
Choć to gańba pedzieć ( wstyd powiedzieć ) , ale musiałach łod tego ołpy flaszka szamponu łodkupić.
Przemondrzało pańcia i lekcja pokory
Ludzie byli frech ( bezczelni ) i nieroz trza boło tyż tyn pysk łotworzić ( odezwać się , zareagować ).
Nie chciałach rajcować ( mądrzyć się ), ale jak człowiek mody to się tyż nie doł na łeb nasmolić ( wejść, ale wulgarnie – nie użyję tego słowa).
Jedna baba to na skarga polazła, bo ji nie stykło szokulad ( czekolad) i kartofelmyjlu ( mąki kartoflanej) .
Prezes mi to pedzioł co bych dowała pozor ( bym uważała ) , ale nie robioł z tego łostudy ( zgorszenia, awantury) , bo wiedzioł, że niy momy lekko.
Choć bołach dojść strachliwo to miałach na ta chyrpa ( wredne babsko ) take nerwy, bo jyno roz ji cośik brakło i polazła na skarga, a przeca do kolyjki dycki ( przecież ) pora razy stowała, a do tego kożdy dziyń rano jak przichodzioła do sklepu padała, a dej mi rzymły (bułki ) , a dej mi font ( funt, pół kilo ) masła itd.
Jak robiołach w mieście wszyscy mie szanowali choć żech smarkato siksa ( młoda dziewczyna ) boła.
No, ale z tyj złojści, że polazła na skarga kolyjny roz jak prziszła i zaczła godać dej mi to, dej mi tam to. Padom grzecznie ( mówię grzecznie ), a mosz ty drobne, bo niy mom ci wydać.
Baba gymba łozdziabioła i na drugi dziyń już mi za dwoje godała ( per wy, rodzaj okazywania szacunku drugiej osobie) .
Trudne czasy
Choć nom nieroz te ludziska w nerwach nafronkali ( nazdali, zrobili przyjkrość, nagadali ), ale tego towaru brakowało to tyż my sie umieli forsztelować ( wyobrażać ) jak bajtle w doma ( dzieci w domu ) chciały jaki bombon ( cukierek), a skąd go wzionś jak na kożdy towor trza boło durch wachować ( ciągle go wyglądać, pilnować ).
Ludzie przezywali ( krzyczeli, narzekali ) na te czasy, ale kożdymu boło ciynżko i nom za ladą i tym co stoli godzinoma w kolyjkach.
W szkole nie cierpiałach rachonkow, a potym cołke życie ( całe życie ) robiołach w sklepie, kaj trza boło durch rachować ( ciągle liczyć ).
Koniec czynści drugiyj, zaproszomy na trzecio, nieskorzyj ( później ).
Richtig fajne ksionżki ło Ślonsku i nie tylko znojdziecie sam.
Wspomnień Hyjdli wysłuchała i spisała na potrzeby strony, zredagowała Johanka
Wszystkie klipsnyne zdjyncia : Johanka
