Zasłużony jubilat…to jo..:)
Jak Wom obiecałach, pisza dalszo czynść ło mojyj robocie.Tak się skłodo, że w zeszłym tydniu ( tygodniu) mi „pizło” ( wybiło) 30 lot roboty.
Nie wia, kej to wszystko przeleciało , no, jest żech fest „stary” pracownik, nigdy nie byłach ani dnia elwrym . Elwer to bezrobotny. Nie wiam, co bych zrobioła bez roboty :).
Pamjyntocie, żech moja robota we hucie naczła na wydziale socjalnym, na koloniach bajtli (dzieci) naszych hutników. Fajny boł to czas w Domu Wczasowym Florian we Ponikwie . Jak wjycie Śwjynty Florian , to nasz patron. Nos- hutników.
Terozki moja downo huta nie mo żodnych łośrodków wczasowych , a szkoda. Inkszym razym opisza wom wczasy w PRL, na jakie jeździłach do Dźwirzyna z moimi starzykami.
Powrót ze Ponikwy do dom…
Jak żech wróciła ze kolonii, zameldowałach sie do kadrów, ale to już boł 10 września 1989 – łoni o mie zapomnieli, a łobiecano robota we rachubie ( księgowości) huty okazała sie cygaństwem ( kłamstwem ).
Byłach fest nerwowo i jak to modo dziołcha pedziałach fatrowi (ojcu) jak mie łoszydzili ( oszukali) . Łon był fest wnerwiony, bo wsiod na koło (rower) i zajechoł do kadr i zrobił pieronowe larmo ( awanturę).
W efekcie dostałach obiegówka i kazali mi szukać wydziału, kej by mie ewentualnie przyjmli, to łoni mie tyż przyjmom. Myśleli, że mnie spławili.
I jo jak żebrok- łod wydziału do wydziału chodziłach za robotą. Nikaj (nigdzie) nie było roboty dla dziołchy. We transporcie mieli plac (miejsce) na trygelplacu ( plac składowy ) jako hakowy , na walcowni i ciongarni jako ciongacz rur i ślusorz, a jo była po LO, ni miałach pojyńcia.
Nowy wydział
Załomano, młodo dziołcha poszłach na ostatni wydział: budowany, kaj robioła moja somsiadka , kierej żech godała „ciocia” i godom, że ni mom roboty i jak mie ocyganili….Na to wloz jej kierownik. Boł to postawny i przystojny chop z czornom brodom, z biołym kaskiem na gowie- no serce mioł gołymbie. Łon sie zlitowoł.
Pedzioł mi – po tym , jak mu pedziałach ło co chodzi : ” jak cie oszydzili (oszukali) , to my ich oszydzymy„. Zajrzoł do takiego roboczego hefta ( zeszytu) , wpisoł mi stanowisko ” POMOCNIK MURARZA”.
Nie musza wom godać, jaki boł nerwowy kadrowiec, bo łon sie chcioł pozbyć problymu, a jo miała robota. Szpana (dowcip, radość) była jak pieron jak chodziłach po biurowcu huty i te beamtry ( urzędnicy) z biur mie pytali, co jo byda robić na tym stanowisku ? A że genau (prawie ) w tym czasie budowali kino hutnicze u nos, to jo pedziała: byda cegły podować. Wszyscy sie lachali (śmiali).
Jak boło na wydziale budowlanym , jakie mie spotkały przygody i tsufale (przypadki) łopisza nieskorzyj (później)
Obserwujcie naszo strona!
Johanka
Zdjyńcia moje własne -Johanki.
Fajne ksionżki ło godce ślonskiej znojdziecie tukej
