Nasza Matulka Huta w Zowadzkim downiyj i terozki.

10
6487
fot.Johanka

Witom wos nojpiyjnkniej jak moga. Nojpiyrw z grzeczności pora słów o mie. Mom na imie Johanka, ale i tak wszyscy mie wołają „Asia”.  

Mój fater pochodził ze Świbia, kaj boł „za komuny” pieronowo srogi PGR. Tam zapoznoł moja mamulka, kiero się uczyła w szkole rolniczej i tukej miała praktyka. Młodzi sie pszoli i sie szybko hajtli.

Kaj mjyszkom?

Miyszkom w richtig pięknym miasteczku Zawadzkie, na Śląsku Łopolskim. Powia wom, za żodyn gelt bych sie nie zamieniła, coby mieszkać kaj indziej. Tukej tak se żyjymy po lekku, a życie leci choby woda w naszyj pięknej rzyce Malapanie, kiero niewtorzy zwiom Śląską Amazonką.

Jak momy chanć to wsiadomy w kajaki, kierych jest połno do wypożyczynia i płynymy po tyj rzyce, no bo trzeba wiedzieć, że tako turystyka u nos w mieście kwitnie.

Som u nos szumne lasy, przyroda, grzybów w pierony w sezonie.

No i musza pedzieć, że wtedy bez cołki czas przyjeżdżają do nos te byłe hajery z grubów ze Górnego Śląska, co się torozki nudzom na pynsyji. Łoni po lasach rajzują choby soronie abo dziki, larmują , robiom z lasu hasiok . Nieroz jedyn z drugim sie straci w lesie, a potym lebra szukają policmajstry i fojermany. Ino łostuda z takimi turystoma!

My – Zawadczany lubimy jeździć na kole. Koło i nasi mieszkańcy to czynsty widok, jak to godają : bez koła „jak bez rynki”.

Pora lot nazod, jak huta miała jeszcze ponad piynć tysiyncy pracowników i na fajrant zmiany buczek zawoł, jak wszyscy ruszyli, to cołko ulica Łopolsko, kiero idzie bez cołkie Zowadzkie – boła w sztale i żodyn autym nie przejechoł. Nieroz kierowcy pieronili za kierownicą, ale nic na sztau nie poradzili.

Polskie Chiny…

Kiedyś downo, żech pojechała cugiem do Tarnowskich Gór,na zakupy po radio i  baba w sklepie kiero mi wypisywała rachunek, jak jej pedziałach, adres „Zowadzkie” to łona sie ośmioła i pedziała: – jeronie, to te polskie Chiny, znaczy milion kółek i rowerzystów ….

W naszym Zowadzkim nie ma żodnyj łostudy, larma, no, tyż trza pedzieć, że mysz sie nie przemknie, policyjo pilnuje, a i somsiadki tyż. Jak wtoś z obcom rejestracjom przyjedzie, łone już pytają do kogo. Choby FBI. Kożdy Zowadczon się zno z drugim, żyjemy tsuzamyn, choby w doma, we familii.

We sklepie sprzedowaczki cie znajom i godają po naszymu, jak chcesz lenga, łone już wiom, „o co loto”. Listonorka tyż wiy ,wto kaj miyszko, jak nie ma cie w doma, przyniesie brif albo paket  do roboty, bo wiy kaj wto robi . No, ale tyż trzeba prowda pedzieć u nos nie wszyscy som Ślązoki – w Zowadzkim miyszko trocha „Goroli” ,ale im fest pszojymy.

Połno ich przyjechało do roboty w hucie, bo dostali tukej mieszkania i żyją do terozki. Zżyli się z nami a my z nimi. Jedna z tych osób mi godała ,jak przyjechała na Zowadzkie,to naczła robota w sklepie, przyszła jedna tako omiczka i godo jej – „dej mi dziołcha pól funta pepermintków”, a łona nie wiedziała, ło co idzie.Terozki już wiy-  nawet zno ,co to nudle i wuszt abo rostomaite śląskie maszkety.

Nieroz się lachomy, jak wtoś co nie godo po naszymu – nie wie o co idzie. Ale tak z przymrużyniem łoka, bo kożdy Ślązok jest dobroduszny ,bo przeca pomoże i poradzi kożdymu , jak mo stropienie.

Słyszałach dawno w Radiu Katowice, jak idzie poznać prowdziwego Ślązoka? – trza pedzieć: „kucnij”. Prowdziwy zakaszle, a richtig Polok zrobi przysiad  …

Zapomniana tablica…ło srogyij historii

Ale już wrocom do mojej historyji o Zowadzkim. Nie wia, czy wiycie, ale za czasów Powstań Śląskich nasi chopy, w zakładzie robili pancerne cugi, kiere im pomogały w walce . Na cześć tego momy pomnik przed główną bramą huty i przykro pedzieć,ale żodyn z modych o tym już nie pamjynto.

Pomnik przed downom bramom głównom huty fot.Johanka

Matulka huta

Mój fater Józef cołkie życie robił na hucie, no wiycie, nie na kapeluszu, ale na fest srogiej walcowni rur, w naszym zakładzie produkcyjnym.

Downi pirwyj, jak godała moja somsiadka Maryjka Śmieszkoł ,kiero już niestety poszła do Świyntego Pyjtra, huta była „Naszom Matulkom”.

Opiekowała się nami i pszoła nom, dowała robota i geltagi do familii z cołkiej okolicy, a terozki blank podupadła wedle tego, co było downij.

Trowa porosła glajzy na hucie, czynść budynków zawarli, pieronowo smutny widok, kiej się wejrzysz na te zardzewiałe krany do przewożenia ładunków, zardzewiałe dźwigi, zawarte drzwierza z nieczynnych wydziałów…

Kiedyś mi godali starsi kamraty z roboty, że downiyj robili cołki czas na cztero-brygadówka, na hucie pracowało się na fest, cołkie Zowadzkie inaczej żyło.

Młoty ze Kuźni i kościoł Śwjyntyj Rodziny

Młot na wydziale kuźni durch proł, dziyń i noc, aż kościele Śwyntej Rodziny wedle huty, kaj my chodzili na msze – żyrandole się trzynsły i ławki tyż. Nieroz nasz ukochany farorz ś.p. Ks.Siegmund sie fest szterowoł ,coby mu coś na gowa nie sleciało na mszy ,a wszystko bez tyn szwung, tego prania młotym 🙂 .

Jak sie we hucie robioło

Połne cugi ruł durch jeździły w Polska i do ZSRR. Do nos zaś wozili kęsiska ze stali,a my z nich ruły robili. Takie były czasy. Terozki kęsiska z żelazym wożą przeważnie TIR-y, a na naszym trygelplacu pusto, nie tak połno, jak za czasów, jak jo robioła na hucie.

Ta Maryjka-somsiadka, co żech o niej wspomniała, piyknie mi godała o naszyj hucie, jak ciynżko targała tajle w ausgabie, jak tyż ciynżko robiły baby, kiej jeszcze żodyn nie wiedzioł, co to jest ta emancypacyjo. Robiły tak, jak chopy.

Masa z bab jeździło na kranach nad gorkim do czerwoności żelazym, na walcowni,czynść robiło w kontroli ,kaj po rułach przybijali pyrlikiem numery.

Johanka we hucie i Majster Wiluś

Jo tyż żech pracowała w hucie na wydziale budowlanym w ausgabie, wydawałach zelter we zielonych flaszkach- kiej był chyc ,no i narzyńdzia,arbajancugi i arbajtszuły z sztalkapami. Jako młodo dziołcha po liceum, nie miałach pojyńcia o wszystkich budowlanych narzyndziach.

Robotniki przyłazili do mie, bo za metalowe kółeczko z swoim numerem kontrolnym (marka) mogli wzionć narzyńdzia do roboty na szychcie i robili mie „za bozna”,kiej godali :dej mi „borer widia na pińć” abo „glytszpaner” no i oczywiście „kara”, niezbyndno na budowie.Ale pierony nie wiedzieli, że jo dobrze godom po śląsku.:) A jo dużo żech rozumiała.

Miałach dużo starszego kamrata w tyj ausgabie. Pan Wiluś był super majstrem. Uczył mie jak się robi na hucie, co kaj załatwić, traktowoł mnie jak własno cera, lubioł tyż szpas i wice. Jak jo nie umiała łostrzyć pioł na stychziga czy banziga,to Wiluś to za mie robioł.

 Pochodził on z sąsiednich Żędowic.Niekiedy jakiś robotnik mu pedzioł, że jest Plakoniem. A Wiluś się może trocha gorszył, ale tylko trocha, bo to nasz folkor regionu i ino uśmiechoł,ale i poradził odpyskować.

My – Zawadczanie,tak nazywomy mieszkańców Żędowic. Legynda lokalno głosi, że sołtys Żandowic ( jak łoni godają o tej swojej wsi ) – downo tymu na łodpust sprosił gości,na fajer,a że był pragliwy i chcioł uszporować, to do obiadu do kartofli podoł placki kartoflane zamiast karminadli abo schabowych.No i łod tego czasu ludzi z Żandowic nazywomy Plakoniami.

Wiluś mi dużo opowiadoł o downych dziejach, jak niekiej my mieli wolne chwile w robocie. Jo mu rychtowała tyj ,podawałach w szolce i łon naczynoł rozprawiać . A tak godoł , o downyj hucie,że jo od razu sie forsztelowała to o czym godka ,chobych to widziała na własne łoczy.Wiluś poradził tak godać, jakby ksionżka czytoł ,a nie godoł ze swyj  gowy.I tak – rozprawioł, że po hucie jeździły tu blank małe parowe lokomotywy na wongel. Ruch był, robota była, geltagi na czas. Na „frisztig” szli chopy na flaps, no wiycie, tako zupa do robotników, kierzy ciynżko robili i musieli sie fest natargać .

Łoni dostowali z huty bony na flaps, a beamtry z biur nie mogli dostać tego, ani za gelt…Godoł mi jak to piyknie się z familijom przychodziło zwiedzać huta na Świynto Hutnika ,a tak richtig na Świyntego Floriana, naszego patrona.

Jo to tyż pamiyntom.

Jak to boło na Hutnika…

Dział Socjalny malowoł na bioło trasy kaj szło łazić, a kaj nie wolno. Malowali na bioło nawet borsztajny. Nojfajnij boło na walcowni, bo łona nie zatrzymuje się na sobota czy świynta, piec musi durch chodzić, bo inaczyj jest do wyciepniyncia. Gorko było, czorno, nieroz muter mnie sprzezywali, jak żech jakla ufaflała smarem czy inkszym marasem z jakiegoś gelyndra na wydziale, albo blank nowy rok zmarasiła. Ale boło to za bajtla takie przeżycie, że jo do końca życio byda ło tym pamiyntać.

Jak jo już robiła na hucie,ok.1990 to nogle drap to tajemnica przemysłowo się zrobioła i przestali nos w Hutnika wpuszczać i zwiedzanie sie skończyło.

Około lot 1988 /1990 huta budowała kino. No ale genau przyszły czasy reformy Balcerowicza, huta zaczyli przekształcać, a kino ledwo co otwarli, niedługo potym sprzedali za grosze, długo stoło prózne i zawarte.Obecnie działo ino dziynki gminie.

Huta tyż podupadła. Różne magiki w Ministerstwie Hutnictwa podzielili jom na spółki i potem łone po kolei plajtały.I wszystko szło źle.

Terozki inksze czasy .

Z całej huty jako nojwiynksza tajla, łostała walcownia i ciągarnia i działajom do dzisioj. Firma nazywo sie Alchemia S.A. Zakład Walcownia Rur Andrzej .

„Wydział Kuźnia” i „Remontowy” poszły do prywaciarzy i robiom, „Wydział Rozjazdy Kolejowe”mo dobro sytuacjo ekonomiczno i mo sie , jak „krepel w maśle.” Inksze wydziały: „ Konstrukcja Stalowa”, „Narzędziownia”; „Energetyczny” „Akcesoria Kolejowe”; abo nie istnieją ,abo inksze małe zakłady tam som.

Cołko huta wyglondo pusto i smutno.Najbardziej mie tropi, że do czystych fundamentów rozebrali budynek downyj Kotłowni , na keirej był piynkny fresk…

Kiej brakło wsparcia naszej Matulki Huty, pomału,ale rok za rokiem i zawarli Technikum hutnicze. Pieronowo nos to gorszy, kiej technikum i biurowiec huty stojom próżne i zawarte.

Mój tatulek kiej szoł na wcześniejszo pynsyjo w 1996 pedzieli, że huta nigdy nie zlikwidują ,ale łon i żodyn nawet nie przypuszczoł i nie wiedzioł, jak źle bydzie potym.

Bo to już nie ta sama huta.

Prowda jest tako, że terozki nie ma jak downiyj.

Na hucie robiom tylko ci, co som kole wieku Abrahama, wiycie +50 lot i młodzi, kierzy nie pojechali na robota do Holandii ,abo Niemiec. Inksi młodzi nie chcom robić w larmie i marasie, tym bardziej, że geltagi nie za srogie terozki i czynść załogi już pracuje przez „lajt” firma, kiero szumnie nazywają outsourcing.

widok na huta fot.Johanka

Kiedyś wedle huty był zadbany staw, na kierym my zimą jeździli na łyżwach, a latym pływali na rowerach wodnych. Terozki na stawie zrobili remont i sztuczne dwie wyspy i nigdy nie bydzie jak było….

Już nie ma przystani rowerowej, jeno mały szynk z piwym i jodłym.

Nasza huta zbudowała dużo w Zowadzkim ,na tyn przikład basyn na Łosiedlu Powstańców Śląskich, kiery jest do dzisiaj i łażą na niego bajtle i szkolorze.

Wszystkie huśtawki, karuzele zrobili robotnicy na hucie. Srogo czynść sanek my za bajtla mieli zrobione przez fatrów czy unklów ,na hucie, jakoś tak inksze było życie.

Kożdy mioł czas zrobić coś do miasta, terozki to się skończyło. Kożdy patrzy siebie .

Matka huta przestała dbać o miasto, a żyje obok nos  ….

Jo sie tak nieroz myśla, że to skuli tego, że kożdy kolejny właściel huty kożdo złotówka łoglondoł dwa razy. I nie boło już ducha współdziałania w mieście.

Downyj radości żodyn nom nie zwróci.

My, ludzie jakoś momy to w sobie, że szczynśliwe chwile nojbardziyj pamiętomy!

Huta dbała o szport dla ludzi. Dla naszych szportowców ,zbudowano Hala Szportowo.Razym z miastym durch dbała, wspomagała geltem i rynkami do pracy kej trzeba było coś wyrymontować.Nie wia, czy wiycie, ale tukej zaczynoł kariera w handbalu Pan Sławomir Szmal, mój downy somsiod z bloku. Wiele sukcesów latach siedemdziesiątych my tyż mieli jako Klub Stal Zawadzkie, nawet medalistów Polski.

Tynsknimy za działalnością socjalną huty… Kiedyś były festyny hutnicze, zabawy, stołówka zakładowo,a nawet biblioteka, a terozki wszystkiego już nie ma …

Za „komuny” jeździli my ( jo z siostrą i rodzicami) i wszyscy moi kamraci i kamratki ze szkoły, do Dźwirzyna ,na wczasy zakładowe z Huty. Tyn piękny ośrodek jeszcze istnieje, ale huta go sprzedała kole 1990 roku. Kożdy był rod jechać na wakacje i wszystkich nos było stać.

Potym kiej my wrócili ,fatrom, czy mutrom z geltagu odciągali w biurze socjalnym raty za wczasy, ale jak wtoś mioł mały geltag, czynść zadłużenia za wczasy umarzali.

Kolonie w Pruszczu Gdańskim

Bajtle z kolei jeździli na kolonie, jo tyż.

Huta nom je zorganizowała w Pruszczu Gdańskim. Jak się człowiek radowoł jak jechoł na trzy tydnie z doma, bez fandzolenia starzyków!

Ale i mieli my obowiązki,na tych koloniach – rano szport, lotanie po placu i boisku, potym frisztig, wycieczki, plaża, morze w Gdańsku na Stegnach, kołoczki czy kreple na podwieczorek, łobiod i cołki dziyn zajynty. Musieli my se sami prać obleczenie i zoki, sprzontać na izbach, kaj my spali.

I nie mieli my moblinioków! Nie wia, jak by to moje bajtle przeżyły.

Do końca życia byda pamiyntać te buchty z masłym i jagodami i cukrym,kawa z mlykiem w kubkach, te tomaten zupy z ryżem albo nudlami,gumiklyjzy z sosym i rolada z modrom kapustom, karminadle, makaron z biołą kyjzą i cukrem i inksze mitagi, kiere nom warzyły kuchary z huty, co z nami jechały. I ten kompot z wieprzków zapamjyntom ! Kwaśny,ale dobry!

Geszynki łod Mikołaja

Pamiyntom pakety z maszketami na Mikołaja z huty, kiere fater przynosił, wydawane owoce w skrzynkach drewnianych – jabłka z socjalnego,co my je potym na szranku trzymali cołko zima ; wycieczki w różne miejsca, kaj my się integrowali. Minyło prawie 35 lot, a jo to pamiyntom, co boło za bajtla.

Syntyment do huty

Do huty zaś sentyment mom pieronowy ,bo przeca robiłach na hucie łod 1989 do 2008 i znom to wszystko z pierwszyj rynki.

Wszystko jest już inksze i najbardziej się gorsza bestóż, że nic co boło- już nie wróci.

Parafrazując wielkiego Poetę Adama Mickiewicza: „Matulko Huto, dziś gryfność twoja w cołkiej Twyj ozdobie widza i opisuja ,bo tynsknia po tobie”…

Powia Wom tak , łode mie : – Matulko Huto, kaj żeś je? …kaj?…

                                                                                              Johanka                                                                                         Zawadczanka od urodzynia

wszystkie zdjyncia zrobioła Johanka abo jej fater.

PS. Praca pochodzi z roku 2017, obecnie nie ma technikum, zburzono do gołej ziemi. ( patrz fotografie burzonego technikum)

PS„ aktualizacja 06.2020. Zburzono biurowiec huty widoczny na zdjęciach również do gołej ziemi, na tym miejscu ma być sklep. Johanka

Aktualizacja 2020_ biurowiec huty już nie istnieje, zburzono do gołej ziemi, stoi na jego miejscu sklep LIDL.

Johanka

10 KOMENTARZE

  1. Szanowna Pani,
    nie moge sie powstrzmac,aby pani podziekowc,za przyjemnosc,ktora mialem czytajac Pani wspomnienia,cala moja mlodosc przywrocila w moich wspomnieniach. Dziekuje.
    Ja pracowalem na ciagarni,w roku 1972 wyjechalem z Zawadkie i z Polski.

    Zycze zdrowia i dalszych wspomnien.
    Z pozdrowieniem

    H.Kluba

    • Szanowny Panie Heinrichu, zatem wyjechał Pan, jak Johanka miała roczek i boła cołkiym mało dziołcha.
      Bardzo mi jest miło, przeczytać te słowa.
      Ale dokończa po naszymu, bo to mom w sercu. Pisza tyż o wspomjyniach za bajtla, po ślonsku- prosza zajrzeć w śląski kącik tej strony. Pisza tyż, jak żech zaczła kariera we hucie, napisałach na razie 7 czynści, ale bydom dalsze.Mój tatulek tyż robili na hucie na Walcowni, może sie znocie, w tych felietonach jest tyż na starych czorno biołych zdjenciach.
      Ta praca zdobyła III miejsce w Konkursie Literackim Ze Śląskiem na ty _rok 2017.
      Pozdrowiom Pana serdecznie, obiecuja, że nie spoczna i byda dalyj pisać, bo Ponbóczek doł mi do tego grajfka.:) Johanka

    • tego jo nie pamjyntom, bo jo za Gierka urodzono, a to boło wcześniyj.Raduja sie żech wom sprawioła uśmjych i wspomnjynia.Johanka Zawadczanka od urodzynia

    • Jestem Zawadczanką od urodzenia, kocham Zawadzkie i jestem lokalnym patriotą. Pana zarzut jest chybiony i zupełnie nietrafny.Proszę założyć stronę, zdobyć 12 tysięcy sympatyków.Nic trudnego. Pracuję na tej stronie 4 lata, to moja praca autorska. Została doceniona na bardzo znanym konkursie gwary śląskiej.Dostałam w nagrodę książkę , dyplom , radio. Jeśli to było sponsorowane, to więcej wydalam na benzynę jadąc to odebrać.Pozdrawiam Johanka

  2. Witam.Dwadzieścia lat przepracowałem w Hucie jako dyżurny ruchu w Transporcie Kolejowym.Dz dziś wspominam ten czas z syntementem….Niestety,wzgledy ekonomiczne spowodowały,że wróciłem do pracy na PKP.Autorkę pracy doskonale pamiętam i dobrze wspominam,wszak nieraz mi wypłatę wypłacała…Do tych urokliwych wspomnień,pragńe jeszcze dorzucić oryginalne nazwy torów.Tam nikt nie posłuiwał się regulaminowymi liczebnikami,ale swojską nazwą.I tak wyjeżdżając z szopy jechało się Haupgleisem,lub Einschnitem.Można też było cofnąć się na Klachoczem i wjechać na starą Wagę.Czasami trzeba było wjechać na Feuerwere lub Stary Haupgleis.Był też tor specjalny Gerade-Kran,oraz taki,której nazwy nie wymienię by nie być posądzony o wulgaryzmy…Pozdrawiam Johankę,Hute i Zawadzkie.

    • Panie Henryku, w życiu bych nie szafła spamjyntać tych nazw.Jest żech rada, co pan to napisoł.
      Jo boła łosiemnoście lot staro jak żech przyszła na transport w 1989 r. Poszłach do biurowca do księgowości spółki w 1999, a potym zaś daliyj. Ale o moich współpracownikach i kamratach z transportu żech nie zapomniała. I łoni mie pamjyntają. Jak ida na handel, abo po Zowadzkim co chwila mi godajom „Dziyn dobry”, a mój chop już się nie gorszy. bo wiy, co w transporcie byli same chopy, jak jo robioła, boło nos 136 osób + samochodówka , kiero żech tyż rozliczała ok.30 kierowców.
      Pisza tu na http://www.50ok.pl felietony (w dziale śląski kącik )jak Johanka we hucie naczła pracować, jest tyż o transporcie, może by boł pan tak uprzejmy i dodoł łod siebie coś pod nimi, rada przeczytom. Czowiekowi nieroz umyko bele co, a wiadomo, jo jako baba z techniki nie za bardzo, a wy to znocie od podszewki. Pozdrowiom Pana Serdecznie Johanka.

  3. Praca nie jest w języku polskim.Jest zamieszczona w kąciku śląskim, który promuje gwarę z mojego regionu.
    Ten artykuł jest w gwarze śląskiej, napisałam go na konkurs, którego jestem laureatem.
    Zajął III miejsce na sto prac.
    Nie znam języka niemieckiego, bo w szkole uczyłam się rosyjskiego i angielskiego.
    Dziękuję za wiadomość.Redaktor Johanka

  4. Druga sprawa.Moją pracę oceniło Jury złożone z profesjonalistów z tytułami profesorskimi z Uniwersytetu Opolskiego, pani Prof.Teresa Smolińska- etnograf, folkorysta,znawca gwary śląskiej i nie tylko tej.
    Pełnione funkcje przez panią profesor:
    członek Komitetu Nauk Etnologicznych PAN: przewodnicząca Komisji Folklorystycznej KEN (od 2011 r.), członek Prezydium (od 2015 r.);
    z-ca przewodniczącego Rady Naukowej PIN – Instytutu Śląskiego w Opolu (kadencja: 2016-2020);z-ca przewodniczącego Rady Głównej STL w Lublinie (kadencja: 2014-2018);z-ca przewodniczącej Internationale Organisation fűr Volkskunst (IOV), NGO in operational relations with UNESCO (od 2015 r.);przewodnicząca Komitetu Redakcyjnego serii wydawniczej Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego „Dziedzictwo Kulturowe” (od 2002 r.);członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego (kadencja: 2015-2018);członek Polsko-Słowackiej Komisji Nauk Humanistycznych przy Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego (od 2004 r.);członek Rady Naukowej Instytutu im. Oskara Kolberga (od 2012 r.);członek Rady Programowej Opolskiego Oddziału Stowarzyszenia Twórców Ludowych (od 1980 r.);członek Rady Muzeum przy Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu (kadencja: 2015-2019);członek Opolskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk (od 1983 r.);członek Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego oraz Polsko-Czeskiego Towarzystwa Naukowego (od 2007 r.);członek redakcji rocznika polsko-słowackiego „Kontakty” (od 2004 r.);członek redakcji pisma ZG STL „Twórczość Ludowa” (Lublin);członek redakcji czasopisma „Zabawy i Zabawki” (Kielce, od 2013 r.),członek redakcji dwóch serii wydawniczych „Anthropologica Stromata” (Opole, od 2010 r.), „Transcarpathica” (Katowice, od 2012 r.).

    Drugą osobą był Pan Prof.Wyderka, językoznawca, ekspert od gwar , pisarz śp. Jan Goczoł.
    Czy pan może się wylegitymować takimi kompetencjami?

    Jak nie, proszę mnie nie pouczać że mam iść do szkoły czy nie, a jak pan nie zna gwary śląskiej, proszę się nie kompromitować.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj