Byłam tu tylko przejazdem. Ale zauważyłam piękny kościół i małżonek zatrzymał busa, a ja poszłam robić zdjęcia.
Parę słów o Wągrowcu
„Wągrowiec (niem. do 1875 Wongrowiec, 1875–1920 Wongrowitz, 1941 Eichenbrück) – miasto w Polsce położone w województwie wielkopolskim, w dolinie rzek Nielby i Wełny, siedziba powiatu wągrowieckiego.
Według danych spisu powszechnego z 2018 r. miasto miało 25 648 mieszkańców, co daje wzrost w porównaniu z poprzednimi statystykami[2].”
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wągrowiec
Położenie
„Miasto leży na Pałukach. Oddalone jest 60 kilometrów od Poznania, 40 kilometrów od Gniezna, 70 kilometrów od Bydgoszczy i 60 kilometrów od Piły. Rzeźba terenu w okolicy miasta jest płaska, z licznymi jeziorami[3].
Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 17,83 km²[4]. Miasto stanowi 1,72% powierzchni powiatu.
Gminę miejską Wągrowiec otacza gmina wiejska Wągrowiec.
Prywatne miasto duchowne, własność opata cystersów w Wągrowcu pod koniec XVI wieku leżało w powiecie kcyńskim województwa kaliskiego[5]. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa pilskiego.”
źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Wągrowiec#Położenie
Nazwa – skąd pochodzi
„Miasto powstało z połączenia wielu mniejszych miejscowości w wyniku procesów urbanizacyjnych. Jedna z obecnych dzielnic miasta, Durowo, wymieniona jest jako osobna wieś pod zlatynizowaną nazwą Durove w łacińskim dokumencie z 1282 roku sygnowanym przez legata apostolskiego Filipa Firmanusa[6].”
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wągrowiec#Nazwa
Kościół pw. Św. Jakuba Apostoła w Wągrowcu
„Kościół św. Jakuba Apostoła w Wągrowcu – rzymskokatolicki kościół parafialny w mieście Wągrowiec. Mieści się przy ulicy Klasztornej.
Jest to jeden z cenniejszych zabytków architektury kościelnej w Wielkopolsce, Późnogotycki, zbudowany w 2 połowie XVI wieku, z wykorzystaniem materiału ze starszego kościoła romańskiego. Budową kierowali Piotr z Szamotuł i Bartosz z Poznania. Szczyty zachodnie i wschodnie późnorenesansowe. W murach kościoła liczne drążone w cegle jamki kształtu kolistego. Występują one niemal na wszystkich gotyckich kościołach Wielkopolski, ziemi lubuskiej, Pomorza i Warmii. Pochodzenie ich tłumaczyć można medycyną ludową. Poświęconą cegłę ucierano dawniej na lekarstwo dla ludzi i zwierząt. Obok jamek wyryte w cegle nazwiska i daty z XVI i XVII wieku. Są wśród nich nazwiska nauczycieli ze wsi Łęgowo i Tarnowo.
Wnętrze trzynawowe, halowe. Sklepienia w nawie środkowej, prezbiterium i kaplicy gwiaździste, w nawach bocznych krzyżowe. W kaplicy z 1588 freski renesansowe z końca XVI wieku. Główny ołtarz renesansowy z około 1600. Renesansowe obrazy z głównego ołtarza przesłane do Warszawy dla konserwacji spaliły się w czasie oblężenia miasta w 1939. Obecnie zostały odtworzone na podstawie zdjęć fotograficznych. Ambona renesansowa, ołtarze boczne renesansowe i barokowe, belka tęczowa z grupą pasyjną z końca XVI wieku.”
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kościół_św._Jakuba_Apostoła_w_Wągrowcu
Podsumowanie
Jak widzicie podróżowanie bez planu ma swe zalety, jedną z nich jest odkrywanie mało znanych miejsc, które staram się tu opisać dla Was, drodzy Sympatycy.
Johanka