Dzisiaj kolejna część relacji z mojego sierpniowego pobytu w Jarocinie. Upalny sierpień w takim miejscu to świetny pomysł na zwiedzanie.
Kościół pw. Świętego Marcina w Jarocinie
„Kościół św. Marcina w Jarocinie – jedna z najstarszych świątyń w Wielkopolsce znajdująca się w Jarocinie.”
źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Kościół_św._Marcina_w_Jarocinie
Historia
„Pierwsza informacja o kościele pochodzi z 1257 roku. Był to wówczas kościół drewniany zbudowany przez dziedziców Jarocina Jarockich, herbu Rawicz. W latach 1773 – 1787 Jan Radoliński, podkomorzy wschowski dokonał gruntownej przebudowy kościoła.”
źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Kościół_św._Marcina_w_Jarocinie
Architektura
„Kościół wybudowany na rzucie krzyża greckiego, orientowany, jednonawowy. W kościele znajduje się 5 ołtarzy: Wielki ołtarz, ołtarz św. Anny, Przemienienia Pańskiego św. Stanisława Kostki i ołtarz Matki Boskiej Bolesnej w Kaplicy Radolińskich[2].
Największą uwagę przyciąga ołtarz główny zbudowany w XVIII w. w stylu klasycystycznym. Ciekawe są również drewniane barokowe rzeźby św. Andrzeja Ap, św. Stanisława Kostki, św. Stanisława Bpa., św. Nepomucena św. św. Franciszka Ksawerego, św. Jakuba Apostoła.
W kościele znajduje się również XVIII wieczna barokowa ambona przyozdobiona figurami świętych[potrzebny przypis]. Dawniej w ołtarzach bocznych znajdowały się dwie ambony jednak ich sporych rozmiarów konstrukcja groziła zawaleniem. Jedna z nich (murowana, przetrwała ok. 90 lat) była umiejscowiona obok kaplicy Matki Boskiej Bolesnej. Przedstawiała łódź św. Piotra z wiosłami, liną i masztem oraz sieć pełną ryb. Druga ambona (tzw. ślepa) była po przeciwległej stronie ołtarza. Stał na Niej posąg Chrystusa z prawą ręką błogosławiąca wiernych, natomiast w lewej ręce trzymał kule ziemską. Ambonę zdemontował w 1867 roku Władysław Radoliński[3][4].”
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kościół_św._Marcina_w_Jarocinie#Architektura_i_wnętrze
Organy
„Pierwsza znana informacja o organach w tym kościele pochodzi z 1777 r. i wspomina o pracach przy nowych organach. W aktach kościelnych z 1823 r. zapisano, że od kilkunastu lat świątynia nie dysponuje zadnym instrumentem. Kolator kościoła Ignacy Radoliński zamówił około 1815 r. organy u Rafała Ostrowskiego z Pyzdr, które ustawiono dopiero w 1823 r. W 1865 r. organy wymagały remontu i nie były już wtedy używane w trakcie liturgii. Przebudowę instrumentu, którą ukończono na Wielkanoc 1867 r., wykonał Jan Spiegel z Rychtala. W 1899 r. znów były w złym stanie technicznym, jednakże zdecydowano się jedynie na doraźne prace, które ponownie wykonał Spiegel.
W 1908 r. podjęto starania o budowę nowego instrumentu. Jako wykonawca brany był pod uwagę nowy właściciel zakładu Spiegla – Józef Bach, jednak dzięki znajomościom budowę powierzono firmie Alexandra Schukego. Zaprojektował on 14-głosowe organy za kwotę 3978 marek. Organmistrz zdecydował się usunąć z projektu dwa głosy, przez co kwota obniżyła się do 3368 marek. Ostatecznie na początku 1909 r. postawiono 14-głosowe organy za niższą kwotę. W 1911 r. Schuke gruntownie wyczyścił organy po pracach remontowych w kościele. Warto wspomnieć, że spis prac Schukego wskazuje, że organy w Jarocinie o numerze opusowym 49 miały powstać w 1908 r. i liczyć 13 głosów.
W 1917 r. z instrumentu zabrano piszczałki prospektowe, które uzupełniono w 1925 r. oraz wykonano szafę ekspresyjną dla manuału II. Prace te wykonał Józef Bach. W 1928 roku, dzięki pomysłowi i staraniom Lucjana Kunca, Bach dodał do organów trzy głosy oraz urządzenie Tremolo[5].”
źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Kościół_św._Marcina_w_Jarocinie#Organy
Kaplica Adoracji Przenajświętszego Sakramentu jest przepiękna.
Naprawdę polecam do zwiedzenia ten kościół, szczególnie tę kaplicę.
Na terenie kościoła jest też zegar słoneczny na elewacji, proszę wrócić do zdjęć zamieszczonych wyżej.
Podsumowanie
Zapraszam na kolejne relacje z Jarocina. Trzeba tu koniecznie przyjechać.
Johanka