Przejeżdżałam tu tylko, kiedy przepiękny kościół, stojący na wzniesieniu przyciągnął nasz wzrok, zatrzymaliśmy naszego busa i poszłam robić zdjęcia.
Dokładnie po drugiej stronie drogi naprzeciwko tego kościoła, dostrzegłam zapierającą dech w piersiach piękną Cerkiew Opieki Matki Bożej – którą opiszę w osobnym reportażu.
Dwa słowa o wsi
„Bończa – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie krasnostawskim, w gminie Kraśniczyn[5][6]. Leży w dolinie rzeki Wojsławki, dopływu Wieprza.
Wieś stanowi sołectwo gminy Kraśniczyn[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 323 mieszkańców[8].
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bończa, po jej zniesieniu w gromadzie Kraśniczyn-Osada. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.”
źródło : https://pl.wikipedia.org/wiki/Bończa_(województwo_lubelskie)
Zabytki – Kościół pw św. Stanisława Biskupa i Męczennika
„Kościół parafialny św. Stanisława – pierwotnie zbór kalwiński wzniesiony przez Mikołaja Siennickiego około 1577, późnorenesansowy, jednonawowy. Obok dzwonnica bramna z XIX w.”
źródło :https://pl.wikipedia.org/wiki/Bończa_(województwo_lubelskie)#Zabytki_architektury
Historia
„Pierwotna nazwa Bończy brzmiała Pustotew. Pierwsze wzmianki o wiosce pochodzą z XV w. W 1455 miejscowość należała do Wańka Kierdejowicza z Kwasiłowa. Więcej informacji dostarczają nam źródła związane z rodem Siennickich herbu Bończa, których to własnością była wieś od XVI w. Prawdopodobnie właśnie od ich herbu miejscowość w 1596 przyjęła dzisiejszą nazwę. Mikołaj Siennicki, najsłynniejszy mieszkaniec Bończy, ufundował we wsi w 1577 zbór kalwiński. Po śmierci Mikołaja posiadłość przechodziła w ręce jego następców. W 1636 wnuczka Mikołaja, Zofia Borkowska, przekazała kalwiński zbór katolikom. W późniejszych latach majątek zmieniał właścicieli. Należał do Suchodolskich, Poletyłłów. Ostatnimi dziedzicami tych włości, do końca II wojny światowej, byli Andrzej i Jerzy Potoccy. Po wojnie majątek objęła reforma rolna. Wtedy też powstała wieś Bończa-Kolonia.
8 maja 1943 roku oddział żandarmerii niemieckiej został tu zaatakowany przez partyzantów radzieckich. W odwecie Niemcy rozstrzelali 33 mężczyzn – mieszkańców Bończy i Wólki Bonieckiej[9].”
źródło :https://pl.wikipedia.org/wiki/Bończa_(województwo_lubelskie)#Historia
Tablica z wewnątrz kościoła dostarcza więcej informacji, pozwoliłam ją wkleić.
Podsumowanie
Zapraszam na kolejny reportaż z pięknej Bończy, tym razem opiszę cerkiew. Zwiedzanie bez planu ma sens, odnajduję perełki takie jak ta.
Johanka