Trafiłam tu przypadkiem zwiedzając cudowną Lubelszczyznę. Sama stacja należy do gminy Wola Uhruska. Jest to miejsce bardzo zadbane, a po remoncie, wręcz zachwyca. Musicie tu przyjechać.
Dwa słowa o Uhrusku
„Uhrusk (ukr. Угруськ) – wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie włodawskim, w gminie Wola Uhruska[6][5], przy drodze wojewódzkiej nr 816 Dorohusk – Włodawa i linii kolejowej Chełm – Włodawa.
W l. 1867–1954 Uhrusk wchodził w skład gminy Sobibór. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa chełmskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Wola Uhruska[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 554 mieszkańców[8].”
źródło :https://pl.wikipedia.org/wiki/Uhrusk






Wspaniale opracowane materiały z gminy Wola Uhruska o Stacji Uhrusk, brawo dla autora:
„W skład zespołu wchodzą:
- budynek byłego dworca kolejowego;
- wieża ciśnień;
- piwnica;
- studnia;
- skwer z komunikacyjnymi ciągami pieszo-jezdnymi oraz fontanną;
- przyległy park z aleją rzeźb.
Do zespołu dworca kolejowego zaliczyć można również Ośrodek POMPKA wraz kąpieliskiem, placem zabaw, boiskiem plażowej piłki siatkowej oraz zadaszoną sceną. Jest on zlokalizowany w budynku dawnej pompowni wody z Bugu (obecnie starorzecza Bugu) do wieży ciśnień.
Stacja kolejowa UHURSK zlokalizowana obecnie w granicach Woli Uhruskiej powstała w 1887 r. w związku z budową linii kolejowej Chełm-Brześć i znalazła się na niezabudowanych terenach poza Wolą Uhruską. Pierwotne budynki dworcowe zlokalizowane były po zachodniej stronie torów, a dopiero w 1938 r. wybudowano obecny budynek dworca kolejowego. Wieża ciśnień została wybudowana w 1887 r. razem z budynkiem pompowni wody oraz siecią wodociągową, którą woda z rzeki Bug była tłoczona do zbiornika zlokalizowanego w wieży ciśnień. Od tamtego czasu Bug na tyle zmienił swoje koryto, że obecnie ówczesne miejsce pompowania wody znajduje się nad jego starorzeczem.
Obecnie zarówno zespół dworca kolejowego jak i budynek pompowni wody są własnością Gminy Wola Uhruska i stanowią główne atrakcje turystyczne Woli Uhruskiej.
Chociaż w założeniach budowy linii kolejowej Chełm-Brześć nie mówiło się o potrzebach społeczno-gospodarczych terenów przez które ją wytyczano, to jednak jej budowa wywarła niezaprzeczalny skutek w rozwoju terenów obecnej Gminy Wola Uhruska.
Przed wybudowaniem linii kolejowej Wola Uhruska była niewielką wioską i rozciągała się wzdłuż rzeki Bug w odległości ok. 0,5 km od projektowanej stacji kolejowej i jak widać na mapie z 1870 r. była dużo mniejszą wsią niż Bytyń czy Uhrusk, nie mówiąc już o Siedliszczu, Stulnie czy Zbereżu.”
źródło :https://wolauhruska.pl/stacja-uhrusk/






Skąd się wzięła Stacja UHRUSK?
„Trudno dziś dociec, dlaczego właśnie w tym miejscu planowano przystanek i dlaczego nazwano go UHURUSK. Wśród okolicznych mieszkańców krążyła pogłoska, że ówczesny właściciel dóbr Uhruskich Mieczysław Niemirycz obawiając się zagrożenia pożarowego dla swoich zabudowań ze strony parowozów sporo zapłacił, żeby w Uhrusku nie było przystanku kolejowego. Nie jest wykluczone, że w tej pogłosce jest jakieś ziarno prawdy, choć naszym zdaniem powodami ulokowania stacji w okolicy Woli Uhruskiej było ukształtowanie terenu i stosunkowo niewielka odległość od Bugu, co dawało możliwość pozyskiwania wody do uzupełniania zbiorników lokomotyw. Jeśli chodzi o nazwę to chyba powodów mogło być kilka: Uhrusk miał większe znaczenie społeczno-gospodarcze niż Wola Uhruska (tutaj był kościół, cerkiew, majątek ziemski) no i brzmiał po prostu krócej. Z poniżej mapy można wyczytać jeszcze jedną ciekawostkę. Pierwotnie planowano stację Włodawa po lewej stronie Bugu tuż za Sobiborem. Ostatecznie jak wiemy stało się inaczej i stacja Włodawa znalazła się po prawej stronie Bugu w miejscowości Włodawka.
Wybudowana linia kolejowa Chełm-Brześć przyczyniła się do zmiany charakteru Woli Uhruskiej, której zabudowa po pożarach w latach 1915, 1927 i 1935 stopniowo przenosiła się w pobliże stacji UHRUSK. Przebieg linii kolejowej był jednym z powodów do ulokowania w jej pobliżu huty szkła założonej 1922 r., kiedy to część pracowników huty szkła Józefów postanowiła pójść na swoje i wykupując grunty założyli spółkę Huta Szklana Robotnicza „Nadbużanka”. Przy projektowaniu w 1921 r. budowy huty jako jej siedzibę podawana była miejscowość Uhrusk, co świadczy o tym, że Wola Uhruska nie była jeszcze na tyle silną miejscowością by przebić się przez funkcjonującą nazwę stacji Uhrusk. Choć już w 1923 r. w rejestrze handlowym dla huty „Nadbużanka” zapisano siedzibę w Woli Uhruskiej, to jeszcze przez długi czas w publicznej przestrzeni określano ją jako huta w Uhrusku. Świadczy o tym m.in. artykuł prasowy zamieszczony w 283. numerze Ziemi Lubelskiej z dn. 19 października 1930 r., w którym czytamy: Wieś Uhrusk, która dzisiaj posiada wygląd schludnego miasteczka, względnie osiedla letniskowego, przed rokiem 1921-m była mizerną osadą nadbużańską. Szybka zmiana na lepsze, tak samej wsi Uhrusk, jak i innych wiosek zawdzięczają tamtejsi mieszkańcy powstanie w 1921 r. huty szklanej – którą nazwano „Nadbużanką”.„
źródło :https://wolauhruska.pl/stacja-uhrusk/






Podsumowanie
Bardzo mi się podobała ta nowo zaaranżowana przestrzeń, byłam w sierpniowy upalny dzień w 2024 roku.
Fontanna, te rzeźby drewniane stwarzały niepowtarzalną atmosferę.
Przeczytałam wszystkie tablice o tym miejscu. Naprawdę polecam wizytę tu.
Johanka

