Dzisiaj jedna z zaległych relacji z odwiedzonego przeze mnie w maju 2022 Kalisza. Będzie kilka reportaży, gdyż chciałabym Wam pokazać pewne miejsca w Kaliszu, które mnie zachwyciły, a jest ich trochę 🙂
Oczywiście podróż była w ramach tradycyjnej #Wyprawy Johanki, na którą wiezie mnie małżonek, jedziemy busem, w którym śpimy.
Kościół św. Wojciecha i św. Stanisława Biskupa w Kaliszu
„Kościół św. Wojciecha i św. Stanisława Biskupa w Kaliszu (po 1945 znany jako kościół garnizonowy) – kościół położony w zespole gmachów jezuickich na kaliskim Śródmieściu, pojezuicki, wczesnobarokowy, trzynawowy, czteroprzęsłowy, bazylikowy z emporami.
Wzniesiony w latach 1592–1597 z fundacji prymasa Stanisława Karnkowskiego według projektu Jana Marii Bernardoniego z Como; katolicki, konsekrowany w 1596[2].
Pierwotnie był częścią nowo powstałego w mieście kolegium jezuickiego. Obecnie po katedrze w Lublinie i kolegiacie Bożego Ciała w Jarosławiu (za czasów I Rzeczypospolitej najstarszym był kościół katolicki w Nieświeżu) najstarszy kościół jezuicki w Polsce. W wieży kościoła działało pierwsze polskie obserwatorium astronomiczne (1613)[3], założone przez Karola Malaperta[4].”
źródło :https://pl.wikipedia.org/wiki/Kościółśw._Wojciecha_iśw._Stanisława_Biskupa_w_Kaliszu
„Pochowani zostali tutaj m.in. prymas Stanisław Karnkowski (w 1798 jego szczątki zostały przeniesione do kaliskiej bazyliki) oraz starosta żywiecki Krzysztof Czarniecki, ojciec hetmana polnego koronnego Stefana Czarnieckiego[5].
W 1798 za zgodą papieża Piusa VI opuszczony wówczas kościół przekazano luteranom.[6] Pełnił rolę kościoła ewangelickiego do lat II Wojny Światowej. W 1940 r. Kalisz opuścił luterański proboszcz Edward Wende, ale nabożeństwa ewangelickie dalej się odbywały. W 1945 roku na prośbę katolików bez żadnej podstawy prawnej kościół został im przekazany i przekształcony na garnizonowy. Ewangelicy starali się o jego zwrot do lat 90. XX wieku.[7]„
źródło :https://pl.wikipedia.org/wiki/Kościółśw._Wojciecha_iśw._Stanisława_Biskupa_w_Kaliszu
Podsumowanie
Zapraszam na kolejne relacje z Kalisza, który mnie oczarował. Muszę tam wrócić na dłuższe zwiedzanie.
Johanka