Kiedy jechaliśmy w kierunku Mazowsza, naszym busem, nieco się zdrzemnęliśmy po drodze, wstaliśmy o 5-6 rano – coś koło tego i ruszyliśmy w drogę. Raniutko zawitaliśmy do wsi Goleniowy. Wieś jeszcze spała, tylko odgłosy zwierząt gospodarskich były słyszalne.
Parę słów o wsi
„Nazwa miejscowości notowana była w formach Golenni (1307), Golenow (1346-58), Golenowy oraz Golyenyowa (1470-80), Goleniowy (1629). Jest to nazwa dzierżawcza od nazwy osobowej Goleń[5].„
źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Goleniowy#Nazwa
Goleniowy są wsią w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, leżą w gminie Szczekociny. W okresie 1975-1998 leżały w nieistniejącym już województwie częstochowskim. Geograficznie Goleniowy leżą na wschodniej części obszaru Niecki Nidziańskiej, na wysokości 310 m n.p.m.
W wsi mieszka ponad 800 mieszkańców i istnieje 200 gospodarstw. Cechą charakterystyczną wsi jest, że leży między rozległymi łąkami, które są przecięte licznymi ciekami wodnymi. Powoduje to , że pod łąkami zalegają grube pokłady torfu, które leżą na głębokości ponad 3 metrów !
Na tych właśnie łąkach są trzy bijące źródła” Kagan Duży, Średni i Mały.Większość mieszkańców wsi stanowią rolnicy uprawiający ziemię, pod zboża oraz hodujący trzodę chlewną , krowy i drób.
Ciekawostka
Z lokalnych ciekawostek podam, że tu zamieszkiwał w okresie 1660-1700 barokowy poeta Wespazjan Kochowski, prawdopodobnie pochowany w lokalnym kościele .
Inną ciekawą rzeczą jest zabytkowy krzyż, pod którym pochowano 17 powstańców styczniowych, poległych w walce pod Sprową 4 grudnia 1863 roku, w tym rotmistrz Aleksander Edelstein. Dawny krzyż był metalowy, obecnie zastąpiony w 2014 roku piękną mogiłą z tablicami pamiątkowymi. Niestety nie wiedziałam o jego istnieniu i nie mam zdjęć, gdyż go nie widziałam.
Kościół parafialny pw Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
Kościoł jest wpisany do rejestru zabytków, wokół kościoła jest cmentarz kościelny z bramkami.
Sam kościoł na ogrodzenie pochodzące prawdopodobnie z XIX wieku, które było w całości murowane, a obecnie pozostała z niego tylko część, z włączoną w jego zarys dzwonnicą i dwiem bramkami. Świątynia jest jednonawowa, na planie krzyża, z dużą zakrystią połączoną z kruchtą.
Dach pokrywa dwuspadowy dach, prezbiterium jest wymurowane z cegły .
„Najstarszym przechowywanym w kościele zabytkiem jest drewniana rzeźba gotycka (ok. poł. XV w.) przedstawiająca Matkę Boską z Dzieciątkiem (poddana konserwacji w 1972 r.). Z barokowego wyposażenia zachowały się: ołtarz główny (1. poł. XVIII w.), obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem i św. Janem Ewangelistą (XVIII w.), chrzcielnica (1. poł. XVII w.), pozostałe ołtarze, ambona – neogotyckie, pochodzą z lat 1895-1899, wykonane zostały przez miejscowego snycerza Wojciechowskiego. Na uwagę zasługuje portret Wespazjana Kochowskiego (od 1663-1700 właściciela Goleniowych) z końca XIX wieku.”
źródło: https://zabytek.pl/pl/obiekty/goleniowy-zespol-kosciola-par-pw-narodzenia-nmp
Podsumowanie
Mała wieś z pięknym kościołem i przyrodą , która oszałamiała , spokój, sielskość, to znalazłam w Goleniowach. Oczywiście jak w przeważającej większości moich miesc, które zwiedzamy, odwiedzona spontanicznie, bez planu.
Uważam , że to najlepszy sposób by trafić na takie perełki, jak Goleniowy.
Polecam zwiedzanie pięknej Polski!
Johanka