Kiedy jechałam z mężem do Jarocina, po drodze dostrzegłam pomnik zatrzymaliśmy się , a przy okazji zwiedziliśmy tutejszy kościół pw. Św. Wawrzyńca, który opiszę w innej relacji.
Parę słów o wsi Mieszków
„Mieszków – wieś w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, w gminie Jarocin.
Dawniej miasto; uzyskał lokację w 1777 roku, zdegradowany w 1873 roku[3]. W latach 1954–1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mieszków, po jej zniesieniu w gromadzie Mieszków. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.
Mieszków leży na obszarze Wału Żerkowskiego, nad rzeką Lubieszką, przy drodze krajowej nr 11 oraz drodze krajowej nr 15, 7 km od Jarocina,
W herbie Mieszkowa znajduje się kościół o trzech wieżach zakończonych krzyżami. Kolory to czerwone tło, białe mury, niebieskie dachy i złote krzyże[4]. Pojawił się na pieczęci pochodzącej z XVIII wieku o owalnym kształcie z napisem częściowo nieczytelnym SIGIL, INHABITATOR… POS… S. OPIDI MISKE…„
źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Mieszków_(województwo_wielkopolskie)
Historia Mieszkowa
„Kiedy i w jakich okolicznościach powstała osada Mieszków, skąd się wzięła nazwa i jakie miała znaczenie w okolicy – tego nie wiadomo. W Kwartalniku historycznym autor przedstawia relację szwedzkiego kronikarza: „(…) ze Szwecji Styrbjörn walczy z polskim Miszką – Börnem w Jonsburgu nad ujściami Ody. Osiedlili się członkowie rodu Miszków-Bjornów nad Wartą, zakładając osadę Miszków – dziś Mieszków w pow. jarocińskim, rzecz ciekawa między osadami Rusko, Cerekwica z jednej strony a Iwanowem z drugiej (villa Ivani)”[5]. Zagadką jest też Dokument nr 365 z 30 listopada 1257 roku, w którym książę Bolesław Pobożny ustanawia parafię św. Marcina w Jarocinie. Pojawiają się w nim trzy miasta wyliczone jedno po drugim: „…Czelcza et Mireci et Iaroczino civitatem nuncupantur…”, z których jedynie owo zagadkowe Mireci nie zostało jak dotąd zidentyfikowane.
Ze źródeł pisanych wiadomo jak dotąd tylko tyle, że wieś Mieszków istniała już przed rokiem 1282[6]. W 1290 biskup poznański Jan Gerbicz ustanowił tu parafię[7]. Dziedzicami byli kolejno: Mieszkowscy, Hersztopscy i Taczanowscy.
Za proboszcza Jana Cieńskiego w 1654 roku podczas wojen szwedzkich kościół parafialny był całkowicie zrujnowany. Odbudował go dziedzic Stanisław Mięckowski w 1678 roku. Budowę nowego kościoła zapoczątkowaną w 1769 roku ufundował dziedzic Hersztopski.
Nadanie praw miejskich aktem z 16 czerwca 1777 podpisanym przez dziedzica Hersztopskiego zatwierdził król Stanisław August Poniatowski 15 lutego 1781. Około roku 1800 w miasteczku był kościół, klasztor Franciszkanów i 8 wiatraków, a miasto utrzymywało nawet stróża nocnego. Odbywało się tu 9 dorocznych jarmarków[6]. W 1818 Piotr Hersztopski założył w Mieszkowie Bractwo Strzeleckie. W 1826 miasto zostało doszczętnie zniszczone wskutek pożaru[8]. W 1852 roku nawiedziła je epidemia cholery, na którą zmarło 208 osób. Po tych tragediach miasto nie odzyskało już dawnej świetności i utraciło prawa miejskie w 1874 roku. Ks. Stanisław Gibasiewicz, znany ze swojej gospodarności, m.in. założył w Mieszkowie w roku 1902 Bank Ludowy, zaś jego następca ks. Jan Donat (jarociński delegat na Polski Sejm Dzielnicowy) założył w Mieszkowie chór kościelny, a 3 lipca 1927 roku zorganizował tu nawet zjazd chórów kościelnych[9]. Obaj byli zresztą mocno zaangażowani w szeroko rozumianą pracę organiczną.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.”
źródło :https://pl.wikipedia.org/wiki/Mieszków_(województwo_wielkopolskie)#Historia
Rynek w Mieszkowie
” rynek w kształcie kwadratu otoczony zabytkowymi kamieniczkami, m.in. budynkiem, w którym niegdyś mieściła się szkoła oraz ratuszem. Na rynku oprócz figury Najświętszego Serca Pana Jezusa znajduje się ustawiony w 2009 pomnik upamiętniający urodzonego w Mieszkowie gen. Stanisława Taczaka.
- barokowy, parterowy dworek Herstopskich z drugiej połowy XVIII w.[11], wybudowany na planie prostokąta, kryty czterospadowym dachem mansardowym ze szczytem nad wejściem.”
źródło :https://pl.wikipedia.org/wiki/Mieszków_(województwo_wielkopolskie)#Zabytki
Kim był Stanisław Taczak
„Stanisław Taczak (ur. 8 kwietnia1874 w Mieszkowie, zm. 2 marca1960 w Malborku) – kapitanpiechotyArmii Cesarstwa Niemieckiego, pierwszy naczelny dowódca powstania wielkopolskiego i podpułkownikArmii Wielkopolskiej oraz generał brygadyWojska Polskiego, zastępca senatora wybrany w 1935 roku w województwie poznańskim[1], prezes Zarządu Głównego Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 14/19 w 1932 roku[2].”
źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_Taczak
Upamiętnienie postaci Stanisława Taczaka
„16 stycznia 2009 roku, w Mieszkowie, w pobliżu domu rodzinnego pierwszego dowódcy powstania wielkopolskiego odsłonięto 2,5-metrowy pomnik gen. Stanisława Taczaka[8]. Inicjatorem powstania pomnika był burmistrz Jarocina Adam Michał Pawlicki, a autorem spiżowego monumentu poznański rzeźbiarz Rafał Nowak. Uroczystość odsłonięcia pomnika poprzedziło nadanie imienia gen. Stanisława Taczaka miejscowej szkole podstawowej oraz poświęcenie sztandaru i odsłonięcie tablicy pamiątkowej.”
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_Taczak#Śmierć_i_upamiętnienie
Stary Młyn w Mieszkowie
Do niedawna mieściła się tu starodawna kuźnia, posiadająca miech kowalski, kowadło z datą 1853 rok, osadzona na jesionowym pniu.
Obecnie niszczeje, widziałam ten budynek z daleka, gdy wychodziłam z zwiedzania kościoła w Mieszkowie.
Podsumowanie
To pierwsza relacja z Mieszkowa, już zapraszam na kolejne. Jak widzicie, zwiedzanie bez planu zawiodło mnie tu, prawdopodobnie nigdy bym tu nie trafiła.
Johanka