Kiedy odwiedziliśmy Pisarzową odwiedzając kilkanaście zabytków na szlaku architektury drewnianej, od razu się zachwyciliśmy Pisarzową.
Pierwsze co zobaczyliśmy po zaparkowaniu busa koło niewielkiej świątyni był pomnik upamiętniający ofiary wojny.
Pomnik ofiar wojny przed kościołem w Pisarzowej.
Dwa słowa o Pisarzowej
„Pisarzowa – wieś w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, w gminie Limanowa położona u podnóży Pasma Łososińskiego, w górnym odcinku potoku Smolnik (dopływu Dunajca), przy drodze powiatowej nr 1551K relacji Limanowa – Chełmiec[4]. Miejscowość zamieszkana jest przez grupę entograficzną lachów limanowskich.
Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą prawdopodobnie z 1315 r[5]. W XIV wieku na terenach wsi nasiedlano jeńców, początkowo Tatarów, z czasem też Szwedów, stąd przydomek przypisywany Pisarzowej: Szwedo-Tatary[5]. Wieś królewska starostwa sądeckiego w powiecie sądeckim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku[6]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
W Pisarzowej znajduje się przystanek kolejowy na trasie linii kolejowej nr 104 relacji Chabówka – Nowy Sącz (przez Limanową). Pierwsza lokomotywa przejechała przez wieś 2 października 1884 roku[5].
W Pisarzowej znajduje się niewielki kościół św. Jana Ewangelisty z 1713 r. z drewnianą, trójkondygnacyjną wieżą; wokół pomniki przyrody, w centrum miejscowości 2 bary, kilka sklepów, izba regionalna, dom folkloru, dom kultury wraz z biblioteką publiczną, szkoła podstawowa i OSP. Szlak turystyczny zielony przez Sałasz Wschodni i Sałasz Zachodni do Łososiny Górnej.
W 2021 roku w miejscowości mieszkało 2116 osób.[2]„
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pisarzowa
Zabytki- Kościół Św. Jana Ewangelisty w Pisarzowej
„Kościół św. Jan Ewangelisty w Pisarzowej – zabytkowa[1] drewniana świątynia rzymskokatolicka w miejscowości Pisarzowa w powiecie limanowskim, będąca kościołem parafialnym miejscowej parafii. Kościół znajduje się na małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej.”
źródło :https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_%C5%9Bw._Jana_Ewangelisty_w_Pisarzowej
Historia
„Niewielki drewniany kościółek wzniesiony został w roku 1713 przez F. Wąsowskiego[2], w miejscu i przy wykorzystaniu elementów wcześniejszej świątyni z 1478, która została rozebrana. Konsekracji dokonał w 1749 biskup krakowski Michał Ignacy Kunicki[3].
W 1978 miała miejsce pierwsza większa przebudowa – kościół został podniesiony i poszerzony w dolnej części, a do wieży dobudowano trzecią kondygnację[3].”
źródło : https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_%C5%9Bw._Jana_Ewangelisty_w_Pisarzowej#Historia
Architektura
„Jest to kościół orientowany, jednonawowy, z węższym prezbiterium, zamkniętym trójbocznie[3]. Wzniesiono go według zasad konstrukcji wieńcowo–zrębowej i przykryto dwuspadowym dachem siodłowym[4]. Góruje nad nim trzykondygnacyjna wieża konstrukcji słupowej, nakryta cebulastym hełmem z latarnią[2].
Do głównego korpusu świątyni przylega kilka przybudówek różnego przeznaczenia[4]:
- przy prezbiterium od strony północnej przylega zakrystia
- przy nawie od strony południowej znajduje się Kaplica Różańcowa z obrazem przedstawiającym Maryję wręczającą różaniec św. Dominikowi
- „Ogrojec” – przybudówka z figurą modlącego się Chrystusa i pocieszającego Go anioła – prowadzi do niej przejście z Kaplicy Różańcowej.
Kościół otacza kamienny, ponad 100-letni mur z trzema wejściami zamykanymi ażurowymi bramami. W murze znajdują się kapliczki z figurami: Chrystus frasobliwy, Upadek Chrystusa, Pieta i Chrystus Zmartwychwstały[4].”
źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_%C5%9Bw._Jana_Ewangelisty_w_Pisarzowej#Architektura
Wnętrze
” Nawę świątyni przykrywa strop płaski, natomiast nad prezbiterium wykonano pozorne sklepienie kolebkowe. Zarówno stropy jak i ściany zdobi XIX-wieczna polichromia figuralna i ornamentalna[2]. Jej autorem jest Adolf Gucwa z Tarnowa. Dwa główne malowidła znajdują się na stropach i przedstawiają Zmartwychwstanie Chrystusa (nad prezbiterium) oraz Ukoronowanie Najświętszej Marii Panny (nad nawą)[5].”
źródło :https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_%C5%9Bw._Jana_Ewangelisty_w_Pisarzowej#Wn%C4%99trze
Ołtarze
/…/” ołtarz główny pochodzi z przełomu XVII i XVIII wieku. W jego predelli znajduje się barokowe metalowe tabernakulum, obudowane drewnem. W części centralnej umieszczono wizerunek Matki Bożej z Dzieciątkiem z końca XVII wieku[2]. Pod nim umieszczono obraz przedstawiający św. Jana – patrona kościoła. Nad całością ołtarza góruje wysoka gloria, w której środku znajduje się gołębica, symbolizująca Ducha Świętego[6].ołtarze boczne również z elementami barokowymi:
- ołtarz Serca Pana Jezusa – w jego centralnej części umieszczono obraz Serce Jezusa z 1892, pod którym znajduje się wizerunek św. Antoniego z 1640. W górnej części umieszczono obraz Veraikon[6].
- ołtarz św. Anny – w jego centralnej części znajduje się wizerunek św. Izydora z 1720, na zasuwie z kolei umieszczono obraz Modlitwa św. Anny i św. Marii. W górnej części umieszczono wizerunek św. Stanisława Biskupa[6].
- ołtarz Matki Bożej Różańcowej – znajdują się w nim trzy obrazy: Józef z Dzieciątkiem, Matka Boża Różańcowa, oraz Jan Nepomucen.
- ołtarz w Ogrojcu – to nadstawa ołtarzowa z dawnej Kaplicy Różańcowej. Znajduje się w nim figura Ukrzyżowanego Chrystusa, przy którym czuwają św. Jan Apostoł oraz Matka Boża Bolesna[6].”
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_%C5%9Bw._Jana_Ewangelisty_w_Pisarzowej#O%C5%82tarze
Wyposażenie
„Większość wyposażenia kościoła w Pisarzowej pochodzi z XVII i XVIII wieku i posiada wyraźne cechy barokowe i rokokowe[2].
- chrzcielnica – XVII-wieczna, wykonana z kamienia na kształt kielicha[5].
- organy – dziesięciogłosowe, wykonane w 1980 z wykorzystaniem pozostałości starszego instrumentu.
- stacje Drogi Krzyżowej – wykonane w 1982 przez Walentego Mamaka z bejcowanego drewna[5].”
źródło : https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_%C5%9Bw._Jana_Ewangelisty_w_Pisarzowej#Wyposa%C5%BCenie
Podsumowanie
Zapraszam na Szlak Architektury Drewnianej , takie perełki jak Pisarzowa są co krok.
Johanka