Byłam tu w maju 2025 roku, w czasie I tury wyborów prezydenckich, stąd zdjęcia lokalu wyborczego.
Dwa słowa o Łęce
„Łęka – dzielnica Dąbrowy Górniczej, licząca około 700 mieszkańców. Do 1977 posiadała status wsi. Następnie, w związku z budową Huty Katowice i rozwojem przemysłowym Dąbrowy Górniczej, wcielona do niej jako dzielnica.”
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Łęka_(Dąbrowa_Górnicza)
Kamień i tablica upamiętniająca poetę Zygmunta Różyckiego , urodzonego w Łęce
Dwa słowa o poecie:
„Zygmunt Różycki (Rola-Różycki) (ur. 7 grudnia 1883 w Łęce, zm. 3 kwietnia 1930 w Pabianicach) – polski poeta.
Był synem Jana Różyckiego h. Rola i Filomeny z Zielińskich. Ojciec mieszkał i pracował jako notariusz w Tomaszowie Mazowieckim w latach 1884-1912. Willa Różyckich znajdowała się przy ul. św. Antoniego 24 (obecnie mieści się w niej Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna). W Tomaszowie spędził Różycki lata dzieciństwa i młodości. Tu udzielał się jako znakomity parodysta i aktor amator. Do Tomaszowa i okolic powracał w kilku wierszach. W poemacie Modre wody (pierwodruk w czasopiśmie „Bluszcz” 1901 R. 37 nr 24) opiewał słynne Niebieskie Źródła. Wspominał spalskie „ciemne bory” (w wierszu pt. Pójdę na ciemne bory…) oraz położone nad rzeką Pilicą w okolicy Tomaszowa nagórzyckie lasy (w wierszu pt. Ze wspomnień II.).
Od 1900 roku mieszkał w Warszawie. Był urzędnikiem zarządu Kolei Nadwiślańskiej, w dwudziestoleciu międzywojennym pracował jako referent Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
Tworzył lirykę modernistyczną, którą bardzo często publikował w prasie. Niektóre jego utwory adaptowano jako piosenki. Wiersz pt. Na ust koralu (z tomiku poetyckiego Szkarłatna wizja) w aranżacji muzycznej Lucjana Marczewskiego i w wykonaniu Jana Kiepury stał się przebojem lat dwudziestych XX wieku.”
źródło : https://pl.wikipedia.org/wiki/Zygmunt_Różycki
Zabytkowy krzyż
Podsumowanie
Zapraszam do Łęki, warto odwiedzić to zaciszne miejsce.
Johanka