Na Wiliji u nos nie boło dużo jodła, ale zawdy tradycyjnie karp, kapusta z grzyboma i grochym, zupa grziybowo z nudlami, niekiej makówki.
Ale roz naszo Wilijo stanyła pod znakiem zapytania.
Waniynka łod bajtli i żywe ryby na balkonie
My trzymali żywe „karpy” na balkonie w mojej downyj wanience, co mnie za bajtla w niyj kompali.
I ze siostrą my siedzieli wedle łokna balkonowego i durchś na nie filowali.
Łoroz jo patrza, a tam ino jedyn, a boły dwa. Poleciałach do mamy i godom, że je ino jedyn.
Mama nie uwierzyła, ale przyszła, zoglondo, richtig! I się zaczło: jo poleciałach na dół pod balkon-na dwór, bo my miyszkali na 4 piętrze, a matulka po somsiadach ,eli komuś na balkon karp nie slecioł, bo wszyscy mieli takie druciane wysięgniki na pranie.
Somsiedzi się fest gorszyli, bo my wtedy wszyscy mieli w bloku stare drewniane łokna i kożdy mioł je uczelnione na zima watom,a skiż naszego „karpa” kożdy musioł tyn zawarty balkon łotwierać. Ale łonego nie boło.
A jo w tym czasie ida pod blok i nogle „prask”- sztrom na cołkim osiedlu wyłączyli. To boły takie czasy (stan wojenny rok 1981) a jo zestrachano i na kolanach, po ćmoku, szukom karpa na tym śniegu.
I łoroz: MOM!
Pieron sie zabił , jak slecioł z wysoka,szczynście boło, że żodyn pies go nie erbnął i nie zjod. My sie z ryby śmioli, że choby Kunta Kinte- tyn niewolnik z serialu „Korzynie”, co wtedy w telewizji lecioł – wybroł sie na wolność.
Moi Rostomili!
Wszystkim co pszajom naszyj stronie życza spokojnych świont, nie przejydzcie sie, niech Dziecintko wom przyniesie srogie geszynki, a nie wongiel i rózgi, bo se myśla, co żeście byli grzeczni?
Johanka
to jest fragment mojej pracy „Jak za bajtla boło gryfnie-wspomnienia Johanki” kiero jest tyż na tyj stronie, we zokładce śląski kącik. Mogecie sie ja przeczytać w całości
zdjyncia Johanka i tatulek Johanki ( archiwum rodzinne)
